خلاصه ماشینی:
"*علت تکرار لفظ«إله»در آیهی: «و هو الذی فی السماء إله و فی الأرض إله» [زخرف/84]چیست؟ شاید عبارت «و هو الذی فی السماء و فی الأرض إله» از نظر لغوی درست باشد،لیکن اگر به همین صورت در قرآن میآمد، موهم این معنا میشد که:«او در آسمان مستقر و در زمین إله است.
*باتوجه به آیات 123 تا 25 سورهی مبارکهی سجده (و لقد آتینا موسی الکتاب فلا تکن فی مریة من لقائه و جعلناه هدی لبنی اسرائیل؛و جعلنا منهم ائمة یهدون بأمرنا لما صبروا کانوا بآیاتنا یوقنون؛إن ربک هو یفصل بینهم یوم القیامة فیما کانوا فیه یختلفون) و آیهی 17 سورهی مبارکهی حج (إن الذین آمنوا و الذین هادوا و الصابئین و النصاری و المجوس و الذین أشرکوا إن الله یفصل بینهم یوم القیامة إن الله علی کل شیء شهید)، چرا در آیهی 25 سورهی سجده میفرماید: «إن ربک هو یفصل بینهم»، اما در سورهی حج میفرماید: «إن الله یفصل بینهم» ؟!
علت اینکه گاهی فعل از نظر جنس با فاعل خود مطابقت میکند و گاهی مطابقت ندارد،چیست؟ خداوند متعال در آیات 209،213 و 253 سورهی بقره و نیز آیهی 153 سورهی نساء میفرماید: - فأن زللتم من بعد ما جاءتکم البینات فاعملوا أن الله عزیز حکیم [بقره/209].
از مقایسهی این دو دسته از آیات میتوان دریافت،هرکجا سخن از«تنبؤ»و پیشبینی کردن آینده رفته،فعل«جاء»از نظر جنس با فاعل خود مطابقت کرده است- جاءتهم البینات اما هرگاه«البینات»به مفهوم امرونهی آمده باشد،فعل جمله به صورت«مذکر»و فاعل آن(البینات)به صورت مؤنث آورده میشود."