چکیده:
این مقاله با استفاده از دادههای سرشماری سالهای 55، 65 و 75 ارتباط بین برخی
از عوامل اقتصادی-اجتماعی و جمعیتی و مشارکت زنان در نیروی کار را به تفکیک استانها
بررسی میکند.میزان مشارکت زنان در نیروی کار در ایران در فاصله سالهای 75-55 کاهش
یافته است اما طی سالهای 75-65 روند صعودی داشته است.از نظر استانی، بالاترین
میزانهای فعالیت به استانهای گیلان، یزد و چهارمحال و بختیاری و پایینترین
میزانهای فعالیت به استانهای ایلام، کهگیلویه و بویراحمد و هرمزگان تعلق
داشتهاند.نتایج فوق تقریبا در تمامی سرشماریها با اندکی تفاوت وجود داشته است.
کاهش شدید مشارمت در گروههای سنی 14-10، 19-15 و 24-20 به تغییر در الگوی سنی
مشارکت منجر شده است.بالا بودن میزان فعالیت زنان تقریبا با کاهش میزان تحصیلات،
کاهش باروری، افزایش سن ازدواج و افزایش نسبت شاغلین در بخش صنعت همراه بوده
است.اما میزان این تغییرات در استانهای کشور متفاوت است.به نظر میرسد افزایش میزان
تحصیلات زنان، تغییر اهمیت بخشهای اقتصادی و تغییر وضعیت فرهنگی و اجتماعی کشور در
دوره مورد بررسی، نقش عمدهای را در تحولات مشارکت زنان در نیروی کار موجب شده است.
خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسد افزایش میزان تحصیلات زنان، تغییر اهمیت بخشهای اقتصادی و تغییر وضعیت فرهنگی و اجتماعی کشور در دوره مورد بررسی، نقش عمدهای را در تحولات مشارکت زنان در نیروی کار موجب شده است.
بنابراین هر چند کاهش کلی میزان فعالیت در تمامی گروههای سنی، میزان فعالیت زنان در سال 65 را کمتر کرده است، افزایش سن ورود به کار افراد جوانتر تأثیر بیشتری را نشان داده است.
هر چند افزایش میزان تحصیلات زنان میتوانست موجب افزایش میزان مشارکت آنها در نیروی کار شود، عوامل دیگر نظیر تغییر در سن شروع به کار و اهمیت تفاوت بخشهای فعالیت در سالهای مورد نظر نقش بیشتری را در روند میزان فعالیت ایفا کردهاند.
علاوه بر آن، با کاهش شدید باروری زنان در سال 75 نسبت به سالهای 55 و 65، قدرت بازدارندگی ازدواج در میزان مشارکت زنان در نیروی کار اهمیت کمتری یافته بود.
معنیدار نبودن رابطه برای سال 55 میتواند به این دلیل باشد که عمده زنان در سال 55 در بخش کشاورزی متمرکز بودند و درصد بالایی از زنان با کارکردن در مشاغل مربوط به خانواده و علت نزدیک بودن محل کار با محل زندگی مسئولیت تربیت فرزندان را نیز به صورت کامل انجام میدادند لذا هیچ تعارض نقش آشکاری بین نقش مادر بودن و نقش شاغل در فعالیتهای اقتصادی وجود نداشت.
کاهش میزان فعالیت زنان در گروههای سنی جوانتر(به خصوص 14-10 و 19-15 ساله)در دوره مورد بررسی که موجب تغییر قابل ملاحظه الگوی سنی فعالیت شده است، به صورت شدیدی متأثر از میزان تحصیلات زنان بوده است."