چکیده:
یکی از مسایل بسیار حساس که طبیب و روانپزشک اطفال با آن روبرو است خودکشی کودک و نوجوان است. این مساله از نظر روند تفکر طفل و سنی که در آن اقدام به خودکشی می کند تفاسیر گوناگونی دارد که طبیب باید با آن آشنا بوده قادر به تعبیر باشد، زیرا در غیر آن صورت در اداره مساله دچار اشتباه و سردرگمی گردیده بسیاری موارد حساس را مورد غفلت قرار خواهد داد. از سوی دیگر، ما باید با واکنش والدین در این مورد آشنا بوده، قادر به هدایت ایشان باشیم. چه بسیارند والدینی که بدین اقدام طفل به دیدی تحقیرآمیز و مسخره نگریسته، از جدی بودن مشکل نا آگاه اند، نیز والدین دیگر که پس از اقدام طفل دچار احساس گناه شدید شده از آن پس وی را مورد محافظتی افراط آمیز قرار می دهند، که این هم چاره کار نمی باشد. مقاله حاضر ضمن مروری بر همه گیر شناسی خودکشی در بین کودکان و نوجوانان توصیه به منظور پیشگیری و درمان این مشکل ارایه کرده است.
خلاصه ماشینی:
"این مسئله از نظر روند تفکر طفل و سنی که در آن اقدام به خودکشی میکند تفاسیر گوناگونی دارد که طبیب باید با آن آشنا بوده قادر به تعبیر باشد،زیرا در غیر این صورت در ادارهء مسئله دچار اشتباه و سردرگمی گردیده بسیاری موارد حساس را مورد غفلت قرار خواهد داد.
اگر موارد فوق را استثنایی قلمداد نموده و حذف نماییم،کل موارد خودکشی کودکان و نوجوانان بین سالهای 1372-1380 به حدود 3225 مورد میرسد و شیوع جنس آن به نسبت 7/3 پسر به یک دختر تغییر یافته و شایعترین روش خودکشی،باز هم به ترتیب مسموم ساختن خود با داروها و سپس به دار آویختن،پریدن از ارتفاعات و بندرت استفاده از اسلحه گرم بوده است.
وجود حوادثی ناشی از مسمومیت که پس از شش سالگی روی دهد کمتر ممکن است اتفاقی باشد و باید به عنوان رفتاری که امکان خودکشی به همراه دارد یا مورد احتمالی اهمال یا سوء استفاده از کودک تلقی شود.
کودکان تا سن نه و ده ساله قادر به درک حقیقت مرگ نیستند،کوششهای خودکوشانه در آنها نادر و معمولا بازتاب تمایلهای جدی برای مردن است که به صورت تهدید به خودکشی انجام میشود(شما متأسف خواهید شد اگر من بمیرم) اگرچه گاه این کار با موفقیت همراه میشود،یا به نحو مؤثرتری از آنچه که بیمار قصد دارد انجام میپذیرد.
ممکن است در سیر یک اقدام به خودکشی عقیده طفل زمانی تغییر کند که دیگر خیلی دیر است،یا در باطن بخواهد خود را از این تصمیم به عقب بکشد،ولی این احساس که دیگران تهدید وی را احمقانه و او را ضعیف تصور کنند مانع قطع اقدام وی باشد."