چکیده:
پیش بینی ورشکستگی یکی از موضوعات اصلی طبقه بندی شرکت هاست. مالکان، مدیران، سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، شرکای تجاری و همچنین موسسات دولتی علاقمند به ارزیابی وضعیت مالی شرکت هستند زیرا در صورت ورشکستگی هزینه های زیادی به آنها تحمیل می شود. امروزه مدل های مختلفی برای پیش بینی ورشکستگی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این مطالعه، ارایه مبانی تئوریکی تحقیق و مقایسه نتایج حاصل از به کارگیری مدل های آلتمن و فالمر جهت پیش بینی ورشکستگی شرکت ها می باشد. از این رو داده های جمع آوری شده برای سال های 1379 تا 1383 مورد آزمون قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها روش های آماری باینومیال ناپارامتریک مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصله حاکی از آن است که در پیش بینی یک شرکت، تفاوت معنی داری بین نتایج دو مدل وجود دارد. همچنین مدل آلتمن در پیش بینی ورشکستگی محافظه کارانه از مدل فالمر عمل می کند.
Bankruptcy prediction is one of the major business classification topics. Owners، managers، investors، creditors and business partners، as well as governmental institutions are interested in assessing the financial position of firms. Nowadays several models have been used to predict bankruptcy.The goal of this study is the presentation of theoretical basis of bankruptcy and comparing the results of prediction of Altman and Fulmer models. So the data collected were examined during the years 2000-2004. To analyze the data the nonparametric statistical models were used. The results show that in the prediction of bankruptcy، there is a significant difference between two models. Altman model has done more conservatively than Fulmer model as well.
خلاصه ماشینی:
"کارایی متغیرهای قواعد پیشبینی در این تحقیق توسعه پیدا کرد و نشان داده شد که در وضعیتهای قابل مقایسه(شرایط مساوی)آنها بسیار کاراتر از قاعده Z اسکور آلتمن و قواعد محاسباتی آزمون شده هستند[17].
نتایج ناشی از تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که مدل Z اسکور بدست آمده،تفکیک و طبقهبندی شرکتهای نمونه را به یکی از گروههای موفق و ناموفق(ورشکسته)به طور صحیح انجام داده و در این طبقهبندی دچار اشتباه نشده است که این امر نشاندهنده توانایی نسبتهای مالی در پیشبینی موفقیت یا عدم موفقیت میباشد[4].
مهدی رسول زاده(1380)طی پژوهشی تحت عنوان بررسی کاربرد مدل آلتمن برای پیشبینی ورشکستگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از مدل اصلی z اسکور دو گروه از شرکتهای ورشکسته و غیر ورشکسته را مورد بررسی قرار داد نتایج نشان داد که مدل آلتمن با 92% اطمینان وضعت عدم ورشکستگی شرکتها طی دوره چهار ساله 1375 تا 1378 و با 81% اطمینان وضعیت ورشکستگی شرکتها را قبل از وزشکستگی درست پیشبینی نموده است[3].
سوالات و فرضیههای تحقیق با توجه به گستردگی و تنوع نسبتهای مالی و پیشرفتهای روزافزونی که در ارائه مدلهای مالی پیشبینی ورشکستگی شرکتها رخ داده است این سوالات مطرح میشود که آیا تفاوت معنیداری بین نتایج مدلهای مالی پیشبینی ورشکستگی شرکتها وجود دارد؟آیا مدلهای مختلف پیشبینی ورشکستگی قادرند به طور مشابه شرکتها را ورشکسته یا غیر ورشکسته اعلام کنند؟ به منظور آزمون جهت استخراج پاسخهای لازم به سؤالات اصلی تحقیق،فرضیهها به شرح زیر مطرح میشوند: فرضیه 1:بین نتایج دو مدل آلتمن و فالمر در پیشبینی ورشکستگی یک شرکت، تفاوت معنیداری وجود دارد."