چکیده:
متخصصان رشتههای مختلفی چون مهندسی،پزشکی،علوم اجتماعی و یا روانشناسی در توضیح و تبیین بالایای طبیعی و آثار آن،به شکل معمول سنتی،از زاویهء دید تخصصی خود نگریسته و به مطالعه و پژوهش پرداختهاند.مقالهء حاضر میکوشد تا ضرورت برخورداری از دید و نگرشی کلانتر را در حوادث غیرمترقبه تبیین کند. وقوع زلزله در یک منطقهء روستایی عقب افتاده و فقیر در مقایسه با یک منطقهء شهری توسعه یافته و غنی،آثار و پیامدهای کاملا متفاوتی دارد.از این رو هنگام مطالعه در باب حوادث و بلایای طبیعی محققان رشتههای مختلف باید با یکدیگر در تعامل و تبادل باشند.
خلاصه ماشینی:
"هدف اصلی ما ایجاد تفکری است که در بین چندین روش،بتواند اولویتها را با در نظر گرفتن ارتباط پژوهشهای علمی و روشها،به منظور کاهش خطرات ناشی از حوادث تعیین کند و تفکری پدیدآورد که موجد مسائل تحقیقاتی بهتری باشد و برای سیاستگذاری کارآیی بیشتری داشته باشد و این که چگونه میتوان دانش اجتماعی ارزشمندی ایجاد کرد و از آن استفاده کرد.
برای مثال چرا جامعه ترجیح میدهد آسیبپذیری خود را در بعضی موارد اجتماعی-اقتصادی کاهش دهد،اما نسبت به موارد دیگر قصور میورزد؟چرا مردم ترجیح میدهند به مناطق ساحلی مهاجرت کنند؟چرا مردم برخی مخارج گزاف را صرف کاهش آسیبپذیری نمیکنند؟به طور خلاصه مفهوم آسیبپذیری،و هدف از کاهش آن میتواند به وجود آورندهء سازمان نیرومند و متمرکزی شود که باعث راهگشایی در راه ایجاد علم و دانش، ادغام و ایجاد راهکارهای متعدد در حوادث غیر مترقبه شود.
4)علم اتحاد ابزارها،فنون و فرآیندها چه چیزی باعث میشود تحقیقات علمی واقعیات بلایای بزرگ را کشف کند؟چه چیزی این حقایق را به علم تبدیل میکند تا از طرف دانشمندان و تصمیم گیرندگان استفاده و بهرهبرداری شود؟تلاشهای بسیاری برای تشخیص شدت و بروز حوادث به منظور رسیدن به آگاهی از فاجعه انجام شده است.
این چارچوب بر پایهء دو منظر و دیدگاه بنا شده است:این که فجایع و حوادث ناگوار قابل فهم و دارای ارتباط با هماند،و نکتهء دیگر این که فرآیندهای تصمیمگیری راههای بنیادی هستند که در آن روشهای جدید برای مداخله و ارتباط دادن تجربیات میتوانند پیوند یافته و باعث کاهش آسیبپذیری شوند."