خلاصه ماشینی:
"مجلات >کوثر>شماره 60 امام حسن عسکری(ع) و منحرفان فکری محمدجواد مروجی طبسی طلیعه یکی از اهداف و برنامههای کلی پیامبر و معصومان علیهمالسلام حراست و مرزبانی از اندیشههای اسلامی بود که با آغاز بعثت و دعوت پیامبر شروع شده و هریک از امامان بزرگوار به تناسب شرایط زمانی خود به این وظیفه مهم و خطیر پرداختهاند.
بیشک یکی از علل و انگیزههای جدا ساختن امامان علیهمالسلام از امت اسلامی، همین جهت بود که عدهای از خدا بیخبر میخواستند با استفاده از قدرت خلافت اسلامی، جامعه را به سمت و سویی که خود میخواهند، بکشانند و جوانان را نسبت به باورهای دینی سست کنند و آنها را در دامان همان اندیشههای باطلی که از پیش طراحی کرده و رواج داده بودند، بیندازند تا کسی نتواند آزادانه در برابر این تهاجم ایستادگی نماید.
در پاسخ نامه امام رضا علیهالسلام ـ که به آنها نوشته بود تا اموال را بازگردانند، زیرا او قائم مقام پدرش موسی بن جعفر علیهالسلام است ـ زیاد قندی و ابن ابیحمزه، منکر چنین پولی در نزد خود شدند و اما عثمان بن عیسی به حضرت نوشت: پدرت هنوز زنده است و هر که چنین ادعایی کند، سخن باطلی گفته و تو هم اینک به گونهای عمل کن که خود میگویی از دنیا رفته است.
8 علامه مجلسی از «احمد بن مطهر» روایت کرده: برخی از یاران ما به امام حسن عسکری علیهالسلام نامه نوشته و از وی درباره کسی که بر حضرت موسی بن جعفر علیهالسلام توقف کرده ـ و فراتر نرفته است ـ سؤال کرده بود که: آیا آنها را دوست داشته باشم یا از آنان بیزاری جویم؟ حضرت در پاسخ فرمود: «آیا برای عمویت آمرزش میخواهی؟ خداوند عمویت را نیامرزد، از او بیزاری بجوی و من در پیشگاه خداوند از آنها بیزاری میجویم."