چکیده:
مقاله حاضر مأخوذ از نتایج یک مطالعهء تجربی در باب محرومیت نسبی،با دو مؤلفهء شناختی(ادراکی)و عاطفی (احساسی)است.بنیانهای نظری این تحقیق عمدتا بر آراء جیمز دیویس،آبرامز،تاجفل وترنر،لئون فستینگر، راولز و تیرابوسکی و ماس،استوار است.در این پژوهش نقطهء عزیمت رویکرد نظری در تبیین این فرایند بر هر دو مؤلفه عاطفی و شناختی محرومیت نسبی مبتنی است.جامعهء آماری پژوهش را جوانان متعلق به گروه سنی 18 تا 30 سال ساکن در شهر تهران تشکیل میدهد که 860 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری با استعانت از روش نمونهگیری احتمالی PPS انتخاب شدهاند.نتایج پژوهش مبین آن است که:
-میان احساس محرومیت نسبی(مؤلفهء عاطفی)و محرومیت نسبی ادراکی(مؤلفهء شناختی)رابطهء معنیداری وجود دارد.
-میان احساس محرومیت نسبی و هر یک از متغیرهای وضعیت فعالیت اقتصادی(اشتغال)،سن،جنس، تحقیقات،درآمد و وضع مالیکت مسکن رابطه وجود دارد.
نتایج حاصل از نیکویی بر ازش مدل نظری از طریق کاربرد رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر نیز مبین آن است که متغیرهای وضع مالکیت مسکن،جنس،درآمد ماهانه خانوار،سن،وضعیت تأهل،سطح تحصیلات،وضعیت فعالیت،و بعد خانوار،به ترتیب بیشترین تغییرات متغیر وابسته(احساس محرومیت نسبی)را تبیین میکنند.اثر کل متغیرهای مستقل بر روی متغیر وابسته برابر 6/69 درصد است.
خلاصه ماشینی:
"این مقاله مأخوذ از پایاننامهء کارشناسی ارشد جامعهشناسی،تحت عنوان:"سنجش میزان احساس محرومیت نسبی و
میزان احساس محرومیت نسبی به عنوان یک پارامتر ذهنی و عوامل جمعیتی و اجتماعی مؤثر
3. بررسی وجود رابطه میان میزان احساس محرومیت نسبی و برخی متغیرهای زمینهای
سکونت افراد که در این پژوهش صرفا میزان تأثیر آنها بر متغیر احساس محرومیت نسبی
1. احساس محرومیت نسبی در میان جوانان مرد ساکن شهر تهران به طور معنیداری
7. بین میزان احساس محرومیت نسبی و افزایش سن جوانان رابطهء مستقیم معنیداری
8. بین میزان احساس محرومیت نسبی جوانان و تعداد افراد خانوار آنان رابطهء مستقیم
9. میزان احساس محرومیت نسبی در نزد جوانان در بین مناطق مسکونی شهر تهران
جدول شماره 1:توزیع میزان محرومیت نسبی ادراکی پاسخگویان به تفکیک متغیرهای مستقل(درصد)
X2-24/98 df-8 p-0/019 áóéáì V-0/11 جدول شماره 2:توزیع پاسخگویان بر حسب میزان احساس محرومیت نسبی به تفکیک متغیرهای مستقل(درصد)
بین میزان احساس محرومیت نسبی جوانان و تعداد افراد خانوار آنان رابطهء مستقیم معنیداری
یعنی میزان احساس محرومیت نسبی در نزد جوانان در بین مناطق مسکونی شهر تهران تفاوت
متغیر احساس محرومیت نسبی توسط متغیرهای وارد شده در معادله تبیین میشود.
استفاده شده در این تحقیق بر احساس محرومیت نسبی دارند.
وابسته معلوم میشود که اثر کل این متغیرها بر متغیر تابع(احساس محرومیت نسبی)بالغ بر
و اثر مستقیم(6/40 درصد)بر روی متغیر احساس محرومیت نسبی دارند و سایر متغیرهای مستقل(سن،وضعیت تأهل،تحصیلات،وضع فعالیت،و تعداد افراد خانوار)دارای اثر
یافتههای این تحقیق،خصوصا تفاوت میان میزان محرومیت نسبی(عاطفی و ادراکی)بر حسب
متغیرهای مستقل بر روی متغیر وابسته احساس محرومیت نسبی برابر با 6/69 درصد است."