چکیده:
رفع فقر و کاهش نابرابری از وظایف اصلی دولت به شمار میآید.دولت میتواند با به کار گرفتن درآمدهای مالیاتی،وضع اقتصادی افراد را تغییر داده و نقش مهمی در کاهش فقر و نابرابری ایفا نماید.هدف عهده این مقاله، ارزیابی سیاست مالیاتی ایران از جنبه فقر و نابرابری میباشد.بدین منظور از ضریب نابرابری اتکینسون،کشش رفاه و شاخص اصلاح رفاه استفاده شده است.روش به کار گرفته شده به دولت کمک میکند تشخیص دهد که آیا سیاست مالیاتی به نفع فقیر بوده است؟نتایج عمده مقاله نشان میدهد نابرابری اجزاء مختلف درآمدی در ایران طی سالهای 1379 تا 1382 در مناطق شهری و روستایی افزایش یافته و سیاست مالیاتی دولت در جهت افزایش فقر و نابرابری اعمال شده است.
Poverty alleviation and income inequality reduction are one of the
fundamental tasks of governments. Using the tax policy, governments can
alter the economic circumstances of economic agents. So, this policy
effectively effects the reduction of poverty and income inequality,
The main objective of this paper is to investigate the effects of tax policy
on poverty alleviation and reduction of inequality in income. The Atkinson
inequality measures are employed in empirical model based on the literature.
The measures comprise welfare elasticity and welfare reform indices.
Moreover, the methodology used in this study is capable of answering the
question whether tax policy is pro poor or pro rich.
The stylized facts show that income inequality is increased in both rural
and urban over the period 1379 - 1382, The principal results of the model
confirm that tax policy increases poverty and income inequality in the
country,
خلاصه ماشینی:
"اندازهگیری سطح معادل توزیع متعادل اجزاء درآمدی در مناطق روستایی ایران در دوره 82-1379(هزار ریال/سالانه/خانوار)( e-1 ) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق نتایج محاسبه سطح رفاه اجتماعی مناطق شهری و روستایی،وقتی پارامتر نابرابری از(1)به (2)افزایش یابد و توجه جامعه به گروههای پایین درآمدی بیشتر گردد.
اندازهگیری سطح معادل توزیع متعادل اجزاء درآمدی در مناطق روستایی ایران در دوره 82-1379(هزار ریال/سالانه/خانوار)( e-2 ) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق همانطور که مشاهده میشود با پارامتر نابرابری گریزی(1)و(2)،حداقل سطح رفاه عمومی مناطق شهری و روستایی روند افزایش داشته و جزء درآمد از حقوق بگیری،کمترین و درآمدهای متفرقه،بیشترین سطح رفاه به دست آمده و این موضوع با افزایش نابرابری گریزی تشدید گردیده است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق 8-نتیجهگیری مهمترین نتایج حاصل از مطالعه براساس الگوی به کار گرفته شده و محاسبات به عمل آمده که به طور یکجا در جداول(19)و(20)خلاصه گردیده،به صورت زیر ارائه میشود: 1-تحت هر پارامتر نابرابری گریزی،حداقل سطح رفاه عمومی مناطق شهری و روستایی روند افزایشی داشته و جزء درآمد از حقوق بگیری کمترین جزء و از درآمدهای متفرقه بیشترین سطح رفاه را به دست میآورد.
اندازه ضریب نابرابری اتکینسون و شاخص اصلاح رفاه بر حسب اجزاء درآمد در مناطق روستایی در دوره 1382-1379(هزار ریال/سالانه/خانوار) (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق در یک جمع بندی کلی براساس الگوی مورد استفاده و محاسبات به عمل آمده،ضریب نابرابری اتکینسون و شاخص اصلاح رفاه،نتیجه گرفته میشود:در ایران طی سالهای 1379 تا 1382 در مناطق شهری و روستایی نابرابری اجزاء مختلف درآمدی افزایش یفاته و سیاستهای مالیاتی دولت در جهت افزایش نابرابری اعمال شده و عملکرد دولت،نابرابری و فقر را افزایش داده است."