چکیده:
در این پژوهش، با استفاده از روش آماری تحلیل عوامل پرسشنامهیی کوتاه موسوم به
ANq برای سنجش علایم اضطراب ساخته شد که از ضرایب همسانی درونی و بازآزمایی رضایت
بخشی برخوردار میباشد.اعتبار مقیاس ANq بوسیلهی اجرای همزمان آن با مقیاسهای HADS
و MMPI در میان دانشجویان اهواز سنجیده شد.نتایج این مطالعههای مقدماتی، نشان
میدهد که ANq از اعتبار بالایی برخوردار است و در نتیجه میتواند ابزار مناسبی
برای ارزیابی حالات اضطرابی باشد.ضمنا، هیچ تفاوت معنیداری بین نمرههای
آزمودنیهای دختر و پسر در مقیاس ANq ملاحظه نشد.با توجه به نتایج تحقیق حاضر،
پیشنهاد میشود که ویژگیهای روانسنجی این مقیاس در سایر شرایط(بویژه کلینیکهای
بهداشت روانی)و همچنین در مقایسه با سایر ابزارهای روانسنجی(مثل مصاحبه بالینی)نیز
بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"چکیده: در این پژوهش، با استفاده از روش آماری تحلیل عوامل پرسشنامهیی کوتاه موسوم به ANq برای سنجش علایم اضطراب ساخته شد که از ضرایب همسانی درونی و بازآزمایی رضایت بخشی برخوردار میباشد.
پایایی مقیاس anq: الف-ضرایب بازآزمایی: مقیاس anq پس از یک ماه به گروهی(70 N)از نمونه اولیه داده شد و ضرایب همبستگی بین نمره های آزمودنیها در دو نوبت محاسبه شد:برای کل آزمودنیها، آزمودنیهای دختر(38 n)و آزمودنیهای پسر (32 n)به ترتیب 78/0 r، 90/0 r و 54/0 r(کلیه ضرایب به دست آمده رضایت بخش هستند).
بحث در پژوهش حاضر با استفاده از روش آماری تحلیل عوامل پرسشنامهیی کوتاه موسوم به anq برای سنجش علایم اضطراب تهیه شد که از ضرایب پایایی همسانی درونی و بازآزمایی معنیدار و رضایت بخشی برخوردار میباشد.
بررسی دقیق مقیاس anq نشان میدهد که مادههای این پرسشنامه با ابعاد و وجوه مختلف اضطراب مثل اختلال در خواب، نگرانی و خود مشغولی افراطی و آزاردهنده در مورد آینده، ناراحتیهای جسمانی مرتبط با حالات اضطراب، ضعف تمرکز حواس، ناخشنودی از خود و زندگی و ترسهای مرضی، مرتبط هستند.
در همین راستا، این یافته که هیچ گونه تفاوت معنیداری بین نمرههای آزمودنیهای دختر و پسر در مقیاس anq وجود ندارد، با متون معتبر روانشناسی و روانپزشکی(مثل DSMIII-R، 1987)و همچنین نتایج برخی از پژوهشهای انجام شده در این زمینه(مثل نجاریان و همکاران، گزارش در دست تهیه)منطبق میباشد.
** دربارهی ضرایب همبستگی بین نمرههای آزمودنیها در مقیاس anq و دو خرده مقیاس HADANX و Pt، توجه به این نکته اهمیت دارد که دو خرده مقیاس اخیر در اساس به وسیلهی روشهای بالینی ساخته شدهاند(به اخوت و دانشمند، 1355 و زیگموند و اسنیت، 1983، مراجعه شود)."