خلاصه ماشینی:
"منتظرقائم:آقای دکتر طباطبایی نظر شما دربارۀ تعریف گفتوگو چیست ورویکردهای موجود نسبت به گفتوگو را چگونه ارزیابی میکنید؟ طباطبایی:در ادامۀ تعریفی که آقای دکتر مهاجرانی در مورد گفتوگو ارائه دادند،به این نکته اشاره میکنم که انسان فقط در جمع و جماعت است که میتواند به کمالبرسد؛کمال منزوی از جماعت معنا ندارد.
اگر مطابق تعریفی که ارایه کردید بپذیریم هرگونه ارتباط هدفمند،انتقالپیام بین دو انسان یا بین دو مجموعۀ انسانی است و همینطور اگر نظر آقای دکترمهاجرانی را بپذیریم که گفتند هویت انسان،موجد و نقطۀ شروع گفتوگوست؛اگر هویت را زیربنا و پیونددهندۀ طرفین یک گفتوگو بدانیم آیا مجاز هستیم کهاز گفتوگوی درون قومی و بین قومی،درون حزبی و بین حزبی و درون اقشار وساختارهای مختلف جامعه صحبت کنیم؟اگر شما این انواع و اقسام گفتوگو رابپذیرید،با صحبتهای آقای دکتر مهاجرانی که مقداری کلانتر بحث کردند،تفاوت پیدا خواهد کرد.
یک وجه بین نسلها که بهطور جدی درگیر آن هستیم،این است که گفتمان کدام نسلگفتمان غالب است؟آیا میتواند گفتوگویی انجام بگیرد؟و آیا بحثی در حوزۀدمکراسی و استبداد دربارۀ حکومتشوندگان و حکومتکنندگان وجود دارد؟وبالاخره آیا گفتوگو همان گفتوگویی است که از سوی حکومتشوندگان شکلمیگیرد یا برعکس؟با توجه به این قضایا،فکر میکنم زمینههای تاریخی گفتوگوهمزاد بشر است و همانطور که اشاره شد،گفتوگو در تاریخ تفکر شکل میگیرد.
آقای دکتر مهاجرانی،اگر دوران جدید را دوران ارتباطات و عصر جهانی شدنبنامیم،شما با توجه به مسئولیتهای قبلی و مسئولیتهای فعلیتان فکر میکنید درسطح ملی و بین المللی آیا گفتوگو اهمیت بیشتری پیدا کرده است یا خیر؟اگرپاسخ مثبت است،پاسخی که ملتها باید به فشارهای جهانی بدهند،چگونه بایدباشد؟ مهاجرانی:در پاسخ به بخش اول،سؤال تردیدی نیست که فضای جدید،فضایضرورت گفتوگوست."