چکیده:
تحقیق حاضر،با هدف بررسی تاثیر چرخهء شبانهروزی بر پاسخ سگمان ST الکتروکاردیوگرام قلب ورزشکاران به آزمون زیربیشینه 195 PWC انجام گرفته است.در این تحقیق،تعداد 13 نفر آزمودنی مرد با میانگین و انحراف معیار سن 3/2+-7/23 سال،وزن 2/4+-69 کیلوگرم و قد 3/2+-5/176 سانتیمتر از میان دانشجویان دو سال آخر رشته تربیت بدنی،شرکت کردند.در ساعت 8 صبح از آزمودنیها نمونههای الکتروکاردیوگرام وضعیت استراحت ECG استراحت)گرفته شد.سپس آزمون 195 PWC به اجرا درآمد و بلافاصله پس از آن الکتروکاردیوگرام آزمودنیها ECG) صبح)گرفته شد.در ساعت 17 همان روز مجددا آزمون 195 PWC به اجرا درآمد و پس از آن الکتروکاردیوگرام آزمودنیها ECG) عصر)ثبت شد. آزمون 195 PWC باعث تغییر معنیدار پاسخ سگمان ST الکتروکاردیوگرام قلب ورزشکاران در هر دو نوبت صبح و عصر نسبت به حالت استراحت شد،اما تفاوت معنیداری بین میانگین اندازههای صبح و عصر مشاهده نشد(استراحت:17%+-53%،صبح:11%+-23%،عصر: 04%+-00%میلی ولت، (P>%5 .یافتههای تحقیق نشان میدهد،هرچند که آزمون 195 PWC باعث کاهش معنیدار(از لحاظ آماری)ولتاژ سگمان ST میشود،اما این کاهش از لحاظ پاتولوژیک معنیدار نیست(کمتر از1%میلی ولت)؛ضمن اینکه وقت روز(صبح یا عصر)روی پاسخ سگمان ST تاثیر نمیگذارد.
خلاصه ماشینی:
"تحقیقات صورت گرفته در زمینه تاثیر فعالیتهای مختلف ورزشی،از جمله فعالیتهای زیر بیشینه کوتاهمدت و آزمونهای زیربیشینه برآوردکنندهء توان هوازی بیشینه(علیرغم کاربرد فزایندهء آنها به عنوان یک ابزار تشخیصی مهم در جوامع درمانی و ورزشی)،بر تغییرات الکتروکاردیوگرام(به ویژه سگمان ST به عنوان یک بخش مهم تشخیصی و آسیب شناختی)و نیز در زمینهء بررسی اثرات آسیبشناختی بالقوه محتمل ناشی از آنها،اندک است.
از جمله اینکه آیا آزمون 195 PWC که یک آزمون زیربیشینه برآوردکنندهء توان هوازی بیشینه(و بنابراین یک فعالیت زیربیشینه کوتاهمدت)است بر ولتاژ سگمان ST الکتروکاردیوگرام تأثیر دارد؟و در صورتی که پاسخ مثبت است،آیا این تأثیر از اهمیت آسیبشناختی برخوردار است؟آیا زمان روز(یا ریتم شبانهروزی)بر پاسخ سگمان ST الکتروکاردیوگرام به آزمون مذکور اثرگذار است؟به همین سبب محقق در نظر دارد تا با بررسی تأثیر چرخهء شبانهروزی بر پاسخ سگمان ST الکتروکاردیوگرام قلب ورزشکاران به آزمون زیربیشینه 195 PWC ،به برخی از این سؤالات پاسخ گوید.
همچنین بررسی یافتههای این تحقیق نشان داده است که بین پاسخ سگمان ST الکتروکاردیوگرام قلب ورزشکاران به آزمون 195 PWC در دو نوبت صبح و عصر تفاوت معنیداری وجود ندارد.
سرانجام اینکه ما نتیجه گرفتیم که اولا،آزمون زیربیشینه 195 ṣPWC به عنوان نمونهای از آزمونهای زیربیشینه برآوردکنندهء توان هوازی بیشینه و در قالب یک فعالیت زیربیشینهء کوتاه مدت باعث کاهش ولتاژ سگمان ST الکتروکاردیوگرام ورزشکاران میشود که البته این کاهش از اهمیت آسیبشناختی برخوردار نیست و ثانیا،در مورد تأثیر این آزمون به عنوان یک فعالیت زیربیشینه کوتاهمدت بر ولتاژ سگمان ST الکتروکاردیوگرام،زمان روز عاملی خنثی و بیاثر است."