چکیده:
بررسی سبک تاریخی به قدمت رساله «درباره سبک» اثر دمتریوس (100 قبل از میلاد) دارد. این موضوع ریال تا قبل از قرن بیستم، غالبا جزیی ثانوی از تحلیل های دستوری و بدیعی و به طور کلی مطالعات و بررسی های مربوط به ادبیات و زبان ادبی بود. بنابراین، سبک شناسی به شکل یک رشته نیمه مستقل پدیده ای نوظهور است، پیشرفتی است که جریان توصیف های زبان شناختی که عمیقا با رشد موضوعات و رشته های آکادمیک چون نقد ادبی و زبان شناسی مرتبط است. به طور کلی، توان تحلیلی سبک شناسی نوین عمدتا ریشه در روش های تحلیلی و توصیفی زبان شناسی دارد؛ در عین حال، سبک شناسی ادبی نوین، علاوه بر استفاده از زبان شناسی، از توان تعبیری نقد ادبی مدرن هم بهره می برد. در هر دو مورد، استفاده از روش های زبان شناختی به سبک شناسی امکان می دهد که از توصیفات تجویزی و فرمایشی پیشین تحت عنوان «سبک های درست» عدول و به سوی تحلیلی کامل تر از خود زبان و کارکردهای دایمی آن حرکت کند ...
خلاصه ماشینی:
"این دستور گشتاریـ زایشی چامسکی (ساختارهای نحوی(24) 1957) بود که ظهور سبکشناسی را به حیث رشتهای با هدفهای مستقل و تعریف خاص خود نشان داد، هرچند که هنوز به خودسامانی واقعی در رویکردهای زبانی یا رویکردهای نقد ادبی به تحلیل زبان دست نیافته باشد.
در همان حال، بسیاریکسان ذهنگرائی اعلامشده دستور زبان چامسکی را ابزاری برای سبکشناسی ادبی میدیدند که قادر بود تعبیر ضعیف رمانتیک از خلاقیت را با توصیف صوری زبانی تلفیق کند ــ توصیفی که تحلیل جوابگوی مقتضیات وقت مطالعه علمی به آن نیاز داشت.
زبانشناسی و سبک ادبی(27) (1970) به ویراستاری دونالد فریمن(28) ؛ تتبعات سبکشناسی(29) (1970) از پییر گیرو(30) ؛ سبکشناسی: تقریرات(31) (1970) به ویراستاری گیرو و پییر کوئنتس(32) ؛ سمپوزیوم سبک ادبی(33) (1971)، به ویراستاری سیمورچاتمن(34) ؛ سبک و ساختار در ادبیات: مقالاتی در سبکشناسی جدید(35) (1975)، به _______________________________ 25) Style 26) Language and Style 27) Linguistics and Literary Style 28) Donald Freeman 29) Essais de stylistique 30) Pierre Guiraud 31) La Stylistique: Lectures 32) Pierre Kuentz 33) Literary Style: A Symposium 34) Seymour Chatman 35) Style and Structure in Literature: Essays in the New Stylistics ویراستاری راجر فاولر(36) ؛ تحقیق سبکی در رمانتیسم(37) (1975) به ویراستاری هلموتهاتسفلد؛ مقالاتی در سبکشناسی مدرن(38) (1981)، به ویراستاری فریمن متونی هستند که نه تنها مجلدات بسیار موجود در دو قاره را به معرض نمایش میگذارند بلکه نمونههایی از روشهای دیگر مربوط به آثار چامسکی یا مخالف با آنها را ارائه میدهند.
ضربه اصلی چنین احتجاجاتی تنها آن نبود که تحلیلهای سبکی به راه خطا کشانیده میشوند و تفسیر درست به دست نمیدهند بلکه این بود که خود بنیاد تحلیل علمی که سبکشناسی برآن استوار شده بذاته معیوب است."