چکیده:
موضوع تحقیق حاضر، به لحاظ بسط و دامنه آن، به تفحصی همه جانبه در جنبه های گوناگون خط و زبان فارسی، خطوط و زبان های شبه قاره، تعاملات فرهنگی ایران و شبه قاره نیاز دارد. با توجه به این جهات، نتایج تحقیق در پنج بخش به شرح زیر عرضه می شود.
.1 زبان و خط فارسی
.2 زبان ها و خطوط رایج در شبه قاره هند
.3 چگونگی ورود زبان و خط فارسی به شبه قاره هند
.4 تاثیرهای متقابل
.5 تعاملات فرهنگی
خلاصه ماشینی:
"زبان فارسی دری از مهمترین زبانهای ایرانی در هند است که، گرچه زبان مادری هیچیک از جوامع زبانی در شبه قاره نیست، قرنها ابزار ارتباطی نخبگان مسلمان با یکدیگر و یکی از اصلیترین ابزارهای فرهنگی و ادبی در هند در میان مسلمانان بوده است.
چگونگی ورود زبان و خط فارسی به شبه قاره هند وجود آثار مستندی از زمان هخامنشیان (550 - 330 قم) مانند نقوش و کتیبههای تخت جمشید نمودار آن است که در آن روزگار بخشهایی از نواحی غربی سرزمین هند خراجگزار حکومت مرکزی ایران بوده و هرودت به این ارتباط اشاره کرده است.
(á پناهی 1383، ص163-170) پس از ورود زبان فارسی به هند، خط فارسی مورد توجه مسلمانان قرار گرفت و، چون کتابت متون اسلامی به این خط بوده، به تدریج در برخی از زبانهای سرزمین هند کاربرد آن رایج شد و تأثیرهائی متقابل پدید آورد و طبعا در خط فارسی، برای مطابقت آن با زبانهای محلی، تغییراتی داده شد.
هندی ـ اصطلاحی است که از روزگاران قدیم ایرانیان آن را برای مردم سراسر هند و_______________________________ 26) retroflexed زبانهای آنان به کار میبرند ولی امروزه به زبان رسمی کشور هند اطلاق میشود و مخصوص نظم و نثر ادبی هندوانی است که در نواحی شمالی و مرکزی زندگی میکنند و خط اردو را به کار نمیبرند.
ویژگیهای آواشناختی زبانهای مهم دیگر هند همچون بنگالی در گروه شرقی،_______________________________ 26) Mahajani سندی در گروه شمالغربی، و کشمیری از خانواده دردی به شرح زیر است: بنگالی ـ در بنگال، پیش از عصر مغول، عربی و فارسی در میان مسلمانان مورد استفاده قرار میگرفت، هرچند به عنوان زبان نخبگان عربی همطراز زبان فارسی نبود."