خلاصه ماشینی:
"در ارتباط با سرمایهگذاری خارجی باید گفت که متأسفانه در شرایط کنونی قوانین فعلی در این خصوص به گونهای است که استقبال خارجیان به منظور سرمایهگذاری در کشور تقریبا غیرممکن است،و نیز در ارتباط با خصوصیسازی باید گفت که متأسفانه روشهای به کاگیری(یعنی عرضه مستقیم سهام به بخش خصوصی"مذاکره"، مزایده عمومی فروش سهام در بازار بورس)در برگیرنده مؤثر مدیریت و مالکیت نبوده،و در مجموع،عملکرد خصوصیسازی در دوره مورد بررسی مثبت نبوده است.
بیمه عمر( Whole Life )و بیمه عمر متصل شده به سرمایهگذاری( Endowment )اصلا وجود ندارد و نیز محدودیت تعداد صندوقهای عمومی بازنشستگی از یک سو،و عدم مشارکت فعال آنها در بورس اوراق بهادار تهران از سوی دیگر، سبب شده است که بخش عمده سبد داراییهای اینگونه صندوقها به بخش مستغلات اختصاص یابد،و بالاخره،اینکه بورس تهران نیز از جمله نهادهای مهم اقتصادی جامعه است که نمیباید با آن به صورت انتزاعی برخورد کرد.
خلاصه کلام اینکه،برای رفع مشکلات و معضلات بازار سرمایه کشور،باید تغییراتی اصولی در ساختار حقوقی و قانونی بازار سرمایه کشور صورت پذیرد و این تغییرات باید در تمام مجموعهها و نهادهای اقتصادی،بهطور همزمان انجام شود و اصلاح یک بخش بدون آنکه در بخشهای دیگر اصلاحات صورت پذیرد، محکوم به شکست خواهد بود.
بدیهی است که تحولات سالهای اخیر در بازار سرمایه، نارساییها و کاستیهایی را نیز پیرامون بازار سرمایه نوپای کشور نشان میدهد،پیش از هر چیز تجهیز،بازسازی،راهاندازی و سمت و سو بخشیدن به این بازار باید در قالب یک استراتژی منسجم و روشن و هدفمند صورت پذیرد و نمیتوان در حالیکه گروهی به ورود سرمایه خارجی در بازار بورس اعتقاد دارند،گروهی دیگر را به اندیشیدن به اصل ضرورت بود و نبود بازار بورس واداشت."