خلاصه ماشینی:
"البته تنگناها و فشارهای سیاسی با تحمیل هزینههایی بر اقتصاد،درآمد حاصل از نفت را کاهش میدهند،به طوری که در دورههایی که قیمت نفت بالا است، نمودار شماره یک جمهوری اسلامی ایران:درصد سهم بخش نفت در تولید ناخالص داخلی در دوره 02/2001-90/1989 (به تصویر صفحه مراجعه شود) ماخذ:آمارهای رسمی ایران و تخمینهای صندوق بین المللی پول.
به عبارت دیگر،افزایش قیمت نفت منجر به افزایش نرخ ارز اسمی و حقیقی شده و به رقابتپذیری صادرات غیر نفتی آسیب میرساند،که این موضوع مکمل مهمی برای انعطافپذیری نرخ ارز همراه با سیاستهای حمایتی از انعطافپذیری بازار نیروی کار و رشد بهرهوری میباشد.
6-هنگامی که نظام ارزی،نرخ مشخصی مانند یک نرخ ثابت یا تثبیت خزنده را دارا میباشد،در کوتاهمدت هدف تثبیت تورم را به خوبی انجام میدهد،ولی دوام و پایداری آن مستلزم افزایش تدریجی ذخایر پول خارجی و اجرای سیاست مالی محافظهکارانهای میباشد که با هدف کاهش مخارج دولتی حاصل از نوسانات قیمت نفت اتخاذ شده باشد.
بدون این پیششرطها،زمانی که قیمت نفت کاهش مییابد،تغییرات اجباری نرخ ارز منفعت حاصل از نمودار شماره شش جمهوری اسلامی ایران:متوسط تورم CPI ،کاهش ارزش بازار موازی و کسری مالی غیر نفتی (به تصویر صفحه مراجعه شود) ماخذ:امارهای رسمی ایران و تخمینهای صندوق بین المللی پول.
نتیجهگیری و پیشنهادها 9-بررسی معیار انتخاب نظام نرخ ارز برای اقتصاد ایران،شایستگی نسبی یک نظام میانه را در مقایسه با یک تثبیت شدید یا شناور آزاد مشخص میکند،به طوری که برای شوکهای حاصل از تغییرات قیمت نفت بر اقتصاد ایران،نظام ارزی پیشنهاد میشود که اجازه میدهد تا نرخ ارز اسمی در واکنش به شوکهای قیمتی نفت نوسان کند،زیرا این نظام ارزی با کاهش نوسانات اقتصادی و افزایش رشد اقتصادی سودمند خواهد بود."