چکیده:
برای شناخت حق کرامت انسانی ‘ نخست باید معنای کرامت را ولو اجمالا مطرح نماییم با نظر به مجموع موارد استعمالات این لفظ‘ می توانیم بگوییم معنای مشترک میان همه‘ آن موارد عبارتست از پاک بودن از آلودگیها وعزت و شرف وکمال مخصوص به آن موجود که کرامت به آن نسبت داده می شود. در دین اسلام دونوع کرامت برای انسانها ثابت شده است که عبارتنداز: 1- کرامت ذاتی و حیثیت طبیعی که همه انسانها مادامیک با اختیار خود به جهت ارتکاب خیانت و جنایت بر خویشتن و بر دیگران آن کرامت را از خود سلب نکنند از این صفت شریف برخوردارند. 2- کرامت ارزشی است که از بکار انداختن استعدادها و نیروهای مثبت در وجودآدمی وتکاپو در مسیر رشد وکمال وخیرات ناشی می گردد. این کرامت اکتسابی و اختیاری است که ارزش نهایی وعالی انسانی مربوط به همین کرامت است.
نویسنده : آیت الله محمدتقی جعفری تبریزی ـ
خلاصه ماشینی:
"توضیح اینکه با توجه باینکه اکثر اولا آدم با داشتن آن همه نیروها و استعدادها و امتیازات، از مراعات حقوق انسانی، سرباز میزنند و منحرف میگردند و ظلوم و جهول و کنود 1 و هلوع 2 و ضعیف خوانده میشوند معلوم میگردد که خداوند سبحان فقط زمینه ارزش و کرامت و شرافت را در انسان بوجود آورده است، یعنی همهءنیروها و استعدادهای مثبت که خداوند به انسانها عنایت فرموده است، مقتضی ارزش و کرامت و حیثیت است که مقتضی بوجود آمدن حق کرامت برای آنان میباشد، نه اینکه در همهء موقیعتها و شرایط، انسانها دارای شرف ذاتی و کرامت وجودی هستند لذا اگر انسانی درصدد هوی پرستی و خودکامگی و قدرت بازی و خود- هدفی بر آمده و آن نیروها و استعدادها را به سوی اهداف پلید خود توجیه و مورد بهرهبرداری قرار داد، قطعی است که چنین انسانی نه فقط حق کرامت و آزادی دیگر انسانها میباشد مجرم بوده و باید مؤاخذه و برای دفاع از حقوق حیات و کرامت و آزادی آنان مورد کیفر قرار بگیرد.
حال این مسئله مطرح است که اگر حقوق بشر حق کرامت و حیثیت بشری را به عنوان یک حق اساسی مورد تأکید قرار داده و همه انسانهای جوامع را به مراعات آن مکلف میداند، چگونه آن آزادی مطلق را برای قلم و بیان هر چیزی که بخواهد به عنوان عقیده و نظر و رأی ابراز و در جوامع انسانی منتشر بنماید، اگر چه موجب شدیدترین اهانت بر عقاید و ایدئولوژیهای سایر مردم بوده باشد قائل است؟و باید پرسید اگر کسانی از جهت قلم و بیان بی قید و شرط خود یک نفر یا گروهی و حتی جامعهای را شدیدا مورد اهانت قرار دادند و وضع روانی و شخصیتی آنان را سخت جریحهدار کردند از دست اینان به کدامین مقام باید مراجعه نموده و دادخواهی کرد."