چکیده:
مقاله حاضر میکوشد عاملی را که نقش بسزایی در تبدیل کشور چین، «چین
بزرگ»، به قدرتی بزرگ و جهانی در قرن بیست و یکم ایفا میکند مورد بررسی قرار
دهد.عامل مورد بحث، پیوندهای سنتی و معاصری است که چینیها را در سطح جهان به
یکدیگر پیوند داده و به قدرتیابی چین و تبدیل بالقوه آن کشور به قدرتی جهانی کمک
کرده است.مقاله حاضر به چگونگی و چرایی مطلب فوق پرداخته، قصد دارد نشان دهد که چین به
مراتب از یک سرزمین محصور شده در مرزهای جغرافیایی بزرگتر است و پیوندهایی که این
مردم را به یکدیگر متصل ساخته در آینده چین را به یک قدرت بزرگ جهانی مبدل خواهد
ساخت.عامل مزبور باید، در کنار دیگر عوامل، در تمام تجزیه و تحلیلهای مربوط به چین
آینده، قدرت بزرگ جهانی قرن بیست و یکم، مورد توجه قرار گیرد.منظور از مفهوم«چین
بزرگ»، مجموعهای است متشکل از ساکنان جمهوری خلق چین، هنگ کنگ، تایوان، ماکائو و
چینیهای خارج از کشور (خواچیا)که عمدتا در کشورهای آسیای جنوب شرقی(برای مثال
سنگاپور، مالزی و...)، سکونت دارند یا در کشورهای غربی به سر میبرند.
خلاصه ماشینی:
"با وجود این، پس از توافقنامه بین خانم«مارگرت تاچر»، نخست وزیر وقت بریتانیا، و«دنگ شیاء پینگ»، رهبر تمام عیار چین)china، s prominent leader(، در سال 1984 و طرح«یک کشور-دو نظام»بوسیله چین و حفظ نظام اقتصادی موجود در هنگ کنگ به مدت 50 سال پس از عودت دادن آن به صاحب اصلی، یعنی چین، در سال 1997، جریان سرمایه مجددا رشد سریع خود را ادامه داد و بین سالهای 1984 الی 1990 سرمایهگذاریهای هنگ کنگ در تایوان نرخ متوسط رشد سالیانهای بالغ بر 65 درصد داشتند.
پ. «چین بزرگ سه»؛قبیله جهانی در حال تکوین چین 32 شواهد امر نشان دهنده آن است که چین بزرگ، به عنوان یک پدیده منطقهای، متشکل از وضعیت فعلی دولت-کشور چین و بقایای استعماری یعنی تایوان، هنگ کنگ و دو استان ساحلی چین(«گوانگ دونگ»در جنوب و«فوجیان»در جنوب شرقی چین)، در حال تکوین است و نظامهای موجود در این سه منطقه هیچکدام توان مهار کردن توسعه اقتصادی متحول شده را ندارند زیرا در عمل این اقتصاد و پویایی اقتصادی است که موتور حرکت سیاسی در منطقه است و برای نظامهای سیاسی موجود تعیین تکلیف میکند.
در سال 1995 ذخایر ارزی چین قارهای، تایوان و هنگ کنگ بالغ بر 150 میلیارد دلار بود-رقمی نزدیک به 170 میلیارد دلار ذخایر ارزی امریکا و ژاپن-و با رشد عظیمی که«چین بزرگ دو»در پیش دارد طولی نخواهد کشید که این منطقه قدرت اقتصادی اول دنیا شود."