چکیده:
<P>** در این مقاله، پیامدهای نظامی-سیاسی گسترش عمودی و افقی تسلیحات اتمی در نظام بینالمللی و دلایل علاقه کشور-ملتها به دستیابی به توانایی نظامی اتمی مورد مطالعه قرار میگیرند.از این تسلیحات کشتار جمعی تنها یک بار در جنگ استفاده شده، اما کشورهای اتمی بارها به تهدید استفاده از بمبهای اتمی برای رسیدن به اهداف سیاسی گوناگونی(شامل بازدارندگی، ناگزیرسازی و باجگیری)متوسل شدهاند.از این رو، در مییابیم که به خلع سلاح و کنترل تسلیحات برای حفظ امنیت بین المللی نمیتوان بیش از اندازه بها داد.</P>
خلاصه ماشینی:
"شایان یادآوری است که در مباحث مدرن استراتژی به استفاده سیاسی از توانایی نظامی هستهای کمتر توجه شده است و این، در حالی است که تهدید به استقرار سیستمهای جدید تسلیحاتی نابودکننده در مناطق و ممالکی خاص در حین بحرانهای بین المللی و حتی تهدید به استفاده از سلاحهای غیر متعارف اتمی در صورت عدم توجه به خواستههای طرف تهدیدکننده در موارد بیشماری-طی سالهای اولیه که امریکا از مزیت قدرت انحصاری اتمی برخوردار بود، در اوج مسابقه تسلیحاتی بین امریکا و شوروی سابق، به هنگام منازعهها و درگیریهای مسلحانه منطقهای در جهان سوم و به هنگام مذاکرات کنترل تسلیحات با توجه به توازن استرتژیک بین بلوک غرب و شرق (2) -مطرح شده است.
چنین استفادهای از وادارسازی احتمال دارد که یک معامله«چیزی به عوض چیزی گرفتن» 1 را در برگیرد(به طور نمونه، رها کردن برنامه اتمی کرده جنوبی در مراحل اولیهاش در دهه 1970 بر اثر فشارهای امریکا)، یا تاکتیکی بسیار حساب شده برای پیشرفت بیسر و صدا و آهسته قدرت هستهای (مانند، پاسخ پاکستان به ریگان در مورد کمک نظامی امریکا به این کشور در صورت لغو برنامه اتمیش)، یا تهدیدی پشت پرده مداوم توسط قدرت ضعیفتر منطقهای(مانند، اسرائیل)را که در صورت قطع کمکهای خارجیش توانایی هستهای موجودش را علنی میکند شامل شود.
(30) با در نظر گرفتن امتناع برخی از اعضای جامعه بین المللی از تسلیم نیروگاههای اتمی خود برای بازرسی بین المللی، عدم تمایل برخی از کشورهای دارای توانایی نظامی هستهای برای متوقف کردن کامل برنامههای آزمایشهای هستهای و پافشاری آنها در ادامه برنامههای پژوهش و توسعه و تولید تسلیحات جدید به منظور ذخیره این گونه سلاحها در زرادخانههایشان حتی پس از پایان جنگ سرد و خطر استفاده غیرمجاز یا تصادفی از سلاحهای اتمی که جامعه بین المللی را تهدید کرده است، رژیم منع گسترش تسلیحات اتمی و سیاستهای کنترل سلاحهای کشتار جمعی باید تقویت شود."