چکیده:
هدف این مقاله، شناسایی زمینههای بروز اختلاف و بحران در سازمان
هواپیمایی بینالمللی کشوری(ایکائو) 1 است.شورای ایکائو به حل و فصل اختلافات مربوط
به امور هوانوردی، فیمابین اعضای سازمان میپردازد و تاکنون تعداد قابل توحهی از
دعاوی هواپیمایی به آن شورا ارجاع شده است؛بررسی زمینههای بروز اختلاف در روابط
هواپیمایی شناخت نقش و توان سیستم حل و فصل اختلاف در ایکائو را آسانتر
مینماید.در این نوشته ضمن اشاره به زمینههای امنیتی، تجاری و از جمله به مسأله
حاکمیت دولتها بر فضای هوایی ماورای قلمرو سرزمینیشان و نیز مسأله ایجاد مناطق
ممنوعه با تفصیل بیشتری پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"(13) از آنجا که دولتها در هنگام انعقاد قرارداد حمل و نقل هوایی، با توافق و اراده خود، مراجع حل اختلافات ناشی از این روابط را نیز مشخص میکنند و غالبا چنین اختلافاتی در خارج از چارچوب ایکائو حل و فصل میگردد؛از تفصیل بیشتر آن خودداری میکنیم یادآور میشویم که به دلیل عدم امکان رسیدگی به اختلافات مربوط به خدمات هوایی دو جانبه در سیستم حل اختلاف ایکائو، پیشنهادهای جدیدی برای تشکیل یک دیوان بینالمللی جهت رسیدگی به این دسته از اختلافات و به منظور ایجاد وحدت در زمینه تفسیر قراردادهای دو جانبه مطرح شده است.
در ادامه، به برخی قواعد و مقررات مندرج در کنوانسیون شیکاگو از جمله مسأله حاکمیت دولتها بر فضای هوایی خود و نیز مسأله ایجاد مناطق ممنوعه، 1 که استعداد بیشتری برای بروز اختلاف غیر تجاری بین دول عضو دارند، مورد اشاره قرار میگیرد.
با این وجود، حق ایجاد مناطق ممنوعه در قلمرو سرزمینی نیز یکی از موضوعات بغرنج در روابط هوانوردی به شمار میرود و همواره موجب بروز اختلاف بین کشورهای متعاهد در سازمان هواپیمایی بینالمللی کشوری بوده است و در برخی موارد عامل ایجاد اختلالاتی در امر حمل و نقل هوایی بینالمللی نیز گشته است.
4. و در نهایت اختلافات در صورتی حقوقی محسوب میشوند که نزاع مربوطه، به وجود امتیازات حقوقی نظر داشته باشد: ed:Dimitri Maniatis,Conflict in the skies:the settlement of International Aviation Disputes,Annals of Air and Space Law,vol."