خلاصه ماشینی:
"دایه پیامبر(ص) آنگاه که آمنه مادر رسول خدا(ص) رحلت کرد سرپرستی و نگهداری پیامبر(ص) با ام ایمن بود و از آنجایی که کتب آسمانی پیش از اسلام نام پیامبر(ص) را به مردم بشارت داده بودند و اهل کتاب خصوصا یهود، نسبتبه نام او حساس بودند، عبدالمطلب در ایامی که امایمن سرپرستی پیامبر را بعهده داشت همواره به او سفارش میکرد: «بارکة لا تغفلی عن ابنی فان اهل الکتاب یزعمون ان ابنی نبی هذه الامة».
ام ایمن از جمله کسانی است که در این مسابقه از دیگران سبقت گرفت در اینباره ابناثیر جزری در اسدالغابة میگوید: امایمن آزاد شده رسول خدا و از اولین گروندگان به پیامبر(ص) بود و جزء معدود کسانی بود که از ابتدای ظهور اسلام با پیامبر و در کنار او برای رضای خدا و پیامبرش عمری با عزت و افتخار سپری کرد، اگر چه پیامبر او را آزاد کرده بود اما جذبه پیامبر و محبتخاندان او باعثشد که او تا پایان عمرش در این خانه نور و هدایتباقی بماند.
(17) محدثه بهشتی از صدر اسلام تا کنون، سخنان حکمتآمیز رسول خدا گرهگشای مشکلات فکری، عقیدتی، مادی و معنوی مسلمانان بوده و عده زیادی از متحرین و واماندگان دیار شک و تردید را به سر منزل مقصود رسانده، لذا کسانی که از نزدیک با پیامبر مانوس بودند و شیفته تبلیغ آیین او به شمار میرفتند چه در زمان حیات رسول گرامی و چه پس از رحلت او همواره کلمات نورانی او را در بین مردم زنده نگهداشته و برای عموم بازگو میکردند، زنان و مردان زیادی بودند که مهاجرت میکردند و سختیها را بر خود هموار مینمودند و حتی در مواقع حساس که محدودیتهای سیاسی اجتماعی نقل احادیثبا تبعید و شکنجه همراه بوده است از هیچ کس ابائی نداشتند و حقایق را بیان میکردند."