خلاصه ماشینی:
"در سال 420 در مسجد براثا در خطبهای که ایراد میشد سخنانی از زبان یکی از مذاهب شیعه ایراد میگردید (1)انتقال علوم یوناین به عالم اسلامی،ترجمه احمد آرام،ص 233،چاپ 1355 (2)براثا قبل از بنای بغداد،قریهای بود که میگفتند چون علی علیه السلام برای جنگ با خوارج نهروان میرفت در موضعی از جامع مذکور نماز گزارده است و این مسجد در نظر شیعه بسیار حائز اهمیت بود،معجم البلدان، ج 1/532.
البته در قرن چهارم بین سنیها کسی دشمن علی علیه السلام نبود و بر روی هم او را با احترام یاد میکردند2آنچه سنیها را بیشتر میآزرد افراط شیعیان در سب و لعن خلفا بود گویند یکی از علمای بزرگ اهل سنت،روزی از محلهء شیعهنشین کرخ میگذشت، سب صحابه(خلفا)به گوشش خورد،با آنکه ساکن باب الشام بود،از آن روز تا وقتی که مرد(402 هجری)دیگر از پل نگذشت تا عبورش به کرخ نیفتد3.
در سال 345 مجددا بین شیعه و سنی آتش نزاع درگرفت و معز الدوله از این جهت بسیار متأثر و ناراحت شد و دانست که اعلانهای دیواری دربارهء سب صحابه، سنیها را به خشم آورده است او با اعلانهای دیواری کمتر گستاخانه جانب میانه را گرفت و دستور داد بر درهای مساجد این جملات را نوشتند:خداوند لعنت کند معاویه بن ابی سفیان را و کسی که غصب فدک از حضرت فاطمه علیها السلام کرد و کسی که مانع شد از این که امام حسن مجتبی علیه السلام در جوار قبر جد بزرگوارش دفن نشود و کسی که ابوذر غفاری را تبعید کرد و کسی که خارج کرد عباس را از آن شش نفری که معین کرد چون سنیها این جملات را بر دیوارهای مساجد دیدند شورش کرده و در تاریکی شب آن جملات را پاک کردند."