خلاصه ماشینی:
"در نامهء مورخ 19 اوت 1997،حاوی دصستور قوهء مجریه به شمارهء 13059 برای به هم فشردن و محدود نمودن تجارت با ایران(نامهء دیگر مورخ 6 مه 1995 به سخنگوی مجلس و رئیس مجلس دربارهء مصوبهء قوهء مجریه به شمارهء 12959 در مورد تحمیل محدودیتها)ویلیام کلینتون نوشت: «در شرایط مقتضی،مردم ایالات متحده،ممکن است مجاز باشند که در تبادل پایاپای (سواپ)نفت خام از مناطق دریای خزر در مقابل نفت خام ایران در حمایت از پروژههای انرژی در آذربایجان،ترکمنستان و قزاقستان مشارکت کنند».
3. روسها به ایالات متحده به عنوان یک رقیب در تجارت مینگرند:درحالیکه سرمایهگذاری در بخش انرژی ایران را در مقابل کنار گذاردن روسها اجازه میدهند(برای آنها که خطوط لوله عبورکننده از طریق ایران جایگزین خطوط لوله عبورکننده از روسیه گردد)در حالی که این امر،همکاری در زمینهء انرژی از طرف روسیه با ایران یعنی فروش مواد هستهای با نظارت سازمان بین المللی انرژی اتمی را منتفی میکند.
علاوه بر مصرف داخلی و تزریق گاز،مصرف از 8 بیلیون متر مکعب در 1981 به 49 بیلیون متر مکعب در 1993 رسیده،همچنین در سال 1996 این رقم تا 62 بیلیون متر مکعب افزایش داشته است،غیر متحمل به نظر میرسد که ایران قادر باشد بیش از این تولید کند مگر آنکه،بیلیونها دلار در یک طرح جدید بهرهبرداری گاز سرمایهگذاری کند(مانند میدان گاز پلرس جنوبی در داخل خلیج فارس که ما بین مرز آبی قطر و ایران قرار دارد).
مطمئنا برای ایران مشکل خواهد بود که به موازات افزایش رشد مصرف داخلی گاز،به میزان 10 بیلیون متر مکعب گاز نیز به ترکیه گاز صادر نماید مگر آنکه بهرهبرداری از میدان پارس جنوبی را توسعه دهد."