خلاصه ماشینی:
"در این میان جنگ به عنوان یک بحران اجتماعی،از این قاعده مستثنا نیست و همانطوری ه در جدول مشاهده میشود،هرچه بر سن کودک افزوده میشود،وی از تحول اجتماعی بالاتری برخوردار میگردد و مفاهیم عینی در اثر کسب تجارب به مفاهیم ذهنی انتزاعی تبدیل میشود،نسبت به مسائل پیرامون خود،حساسیت بیشتری نشان میدهد و این حساسیت به صورت نمایش گرافیکی (به تصویر صفحه مراجعه شود) (ترسیم نقاشی)سوژههای جنگی متجلی میشود.
بازی در هر سنی ویژگی خاص خود را دارد و با رشد کودک و گذشتن از مرحلهای به مرحلهء دیگر(با در نظر گرفتن زمان و تفاوتهای فردی)بازیها متفاوت میشوند،اما مسلم این است که کودک در سنین قبل از دبستان،خود مرکزگرا است و اغلب با خود و به تنهایی بازی میکند و با افزایش سن و بهخصوص از سنین 7 تا 21 سال و با وارد شدن به محیط دبستان،به تدریج با گروه و بازیهای گروهی آشنا شده و بازیهایش سازماندهی بیشتری پیدا میکند و گاه بازیهای دستهبندیشده جای بازیهای گروهی را میگیرد(این امر بیشتر در مورد پسربچهها صادق است)و این مطلب در اغلب نقاشیهای کودکان که پیرامون بازی ترسیم کردهاند نمایان است.
7 بطور کلی از این بررسیها به برخی نکات پیمیبریم که عبارتند از: 1-معمولا کودکان در سنین پائین در نقاشیهای خود،آسمان را درست بالا سر موضوع نقاشی خود میکشند و آدمها را به صورت ایستاده و راستتر ترسیم میکنند،بقیه قسمتها و جریانات مربوط به موضوع نقاشی را نیر در گوشه و کنار کاغذ جای میدهند،اما هرچه بزرگتر میشوند بهتر میتوانند ارتباط منطقی میان پدیدهها و موضوعات را بفهمند و به همین دلیل نقاشیهایشان نیز به واقعیت نزدیکتر میشود."