چکیده:
حقوق بشر حقوقی است که افراد به خاطر انسان بودن از آن منتفع می شوند اساس و پایه آن نیز اصل تساوی است زیرا تمامی انسانها همانند یکدیگر از مرتبه انسانی برخودارند. لذا نمی توان افراد انسانی را از هیچیک از این حقوق محروم کرد شرط اساسی برای تضمین رعایت حقوق بشر وجود دولت آن هم نظام مبتنی بر دموکراسی است در عین حال برخوداری از دولت دموکراتیک که منبعث از اراده آزادانه مردم است یکی از حقوق انسانی ملت ها محسوب می شود مهم ترین منبع در بر گیرنده مصادیق حقوق بشر اعلامیه جهانی حقوق بشر است که در کنار میثاقین که به تصویب بیش از 140 دولت رسیده است زوایای مختلف حقوق انسانی را مورد توجه قرار داده چارچوبه رفتاری دولت ها را تعیین می کند و نقش نظارتی بر اجرای هر چه صحیح تر این هنجارها از سوی دولتها نیز به عهده کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد سپرده شده که این کمیسیون توجه خود را بیشتر معطوف به جوامع و دولت هایی می کند که احتامال می دهد در آنجا حقوق بشر بیشتر نقض می شود جمهوری اسلامی ایران از جمله کشورهایی است که در دو دهه اخیر بیشتر از دیگران مورد توجه این کمیسیون قرار داشته و بر اساس گزارشات دریافتی گزارشگران ویژه از 1982 تا 2002 قطعنامه هایی مبنی بر نقض حقوق بشر در ایران صادر نموده است این مقاله به بیان دیدگاه ها و مواضع مطروحه در کمیسیون حقوق بشر نسبت به ایران و اینکه آیا حقا اتهامات نسبت داده شده ناشی از نقض حقوق بشر بوده و یا نگاه های سیاسی قدرت های بزرگ نیز این تصمیم گیریها را بدرقه می کرده اند می پردازد.
نویسنده : دکتر سید داود آقایی ـ
خلاصه ماشینی:
"در مورد جمهوریاسلامیایران نیز مجموعۀ عوامل داخلی و خارجی از جمله تفاوت وتعارض دیدگاهها نسبت به مقولۀ حقوقبشر،ماهیت نظام بین المللی،نوع برخورد سیاسیبرخی اعضای ذینفوذ و مؤثر کمیسیون حقوقبشر،نقش گسترده و فعالانه کشورهای قدرتمندغربی خصوصا آمریکا در تهیه و تنظیم قطعنامهها و تحت فشار قرار گرقتن برخی از نمایندگانکمیسیون حقوقی بشر در صورت اصرار بر ادعایی مغایر با انتظارات کشورهایی چون آمریکا و بههر حال برخوردهای و عملکردهای گزینشی و دوگانه،در راستای تأمین منافع غرب و همچنینسیاستها و منافع گهگاه متعارض ایران و بازیگران اصلی نظام بین المللی،جهتگیریهایسیاست خارجی،رفتارها و عملکردهای داخلی گاه معارض با هنجارهای بین المللی،با شهروندانباعث گردیده نهادهای حقوقبشر سازمانمللمتحد رویکردی منفی نسبت به عملکرد دولتمرادانجمهوریاسلامیایران داشته باشند و براساس این رویکرد از 1981 تاکنون به جز یک مورد(سال2002)قطعنامههایی مبنی بر نقض حقوقبشر در ایران از سوی کمیسیون حقوقبشر صادر شدهاست و این نگاه مثبت در تصمیمگیری اخیر کمیسیون مؤید آن است که در صورت برقراری توازنبین ادارۀ خوب جامعه و ضروریات جهانی که بیش از پیش وابستگی به یکدیگر را ایجاد میکند،میتوان از تن دادن به برخی فشارها و تضییقات پرهیز نمود."