خلاصه ماشینی:
"حملهء آمریکا به افغانستان در سال 2002 و روی کار آمدن دولت جدید در این کشور،باعث شد تا سیاست بازگرداندن افغانها به کشور خود به عنوان یکی از راهحلهای کاهش بسیاری از مشکلات اقتصادی در ایران شدت یابد.
به نظر میرسد رویکرد دولتهای بعد از جنگ و به ویژه دولت نهم به موضوع پناهندگان افغانی هم از عواملی چون تلاش در جهت توجیه ناکامی سیاستهای اقتصادی آن در مورد کاهش بیکاری و دیگر مشکلات اقتصادی نشان دارد و هم ابزاری است جهت مجبور ساختن دولت نوپای افغانستان به اعطای امتیازات بیشتر به اسلامگرایان و به کرسی نشاندن دعاوی آنها در دستگاه سیاسی و پارلمان افغانستان.
اخراج افغانها از ایران نیز بر این توجیه مبتنی بود که یکی از دلایل اصلی کمبود فرصتهای شغلی،اشغال بازار کار توسط افغانهاست که با بازگشت آنها فرصت بیشتری برای اشتغال مردان ایرانی فراهم خواهد شد.
البته در کنار این سیاست راهکارهایی دیگر از جمله گرایش به خانهنشین کردن زنان نیز در دستور کار قرار گرفتند که در همگی آنها این خطابهء سیاسی تکرار میشد که تا زمانی که فرصتهای شغلی مردان ایرانی توسط دیگران اشغال شده باشد،معضل بیکاری و سایر مشکلات اقتصادی پابرجا خواهند بود.
ارزشهای سنتی خانوادگی نیز در میان افغانیهای مقیم ایران و پاکستان در مقایسه با آنهایی که در غرب ساکن بودهاند،به مراتب بیشتر زیر سؤال رفته است،34زیرا در آنجا بسیاری از آنها ناچارند برای مبارزه با کلیشههایی که پیرامون افغانی بودن و مسلمان بودن وجود دارد،بیشتر به آدابورسوم خود پایبندی نشان داده و از آنها پاسداری کنند و این به معنای تقویت هرچه بیشتر کلیشه- های هویتی از هر نوع است."