خلاصه ماشینی:
"گرچه ایشان قرآن را کتاب وحدت و حبل المتین تمام جوامع مسلمین میداند که باید بنیاد محکم وحدت اسلامی بر آن بنا شود، بههمین منظور از مباحث کلامی و فقهی که در طول تاریخ تفسیر باعث ایجاد تفرقه و شکاف در بین مسلمانان شده است پرهیز میکند اما در عین حال مقولة حقیقتجویی و حقگرایی ـکه از امور فطری انسان استـ امری است که هر انسان منصفی را به قضاوت میطلبد که مفسر فرزانة «فی ظلال» در ذیل آیات مربوط به آن، بهراحتی از آن چشمپوشی کرده و با عبارات مختصر به بیان تفسیر آیه پرداخته است که انشاء الله در جای خود بدان خواهیم پرداخت.
خداوند در مقام طهارت اهل بیت علیهمالسلام میفرماید: «إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا» (احزاب، 33/33) منظور از «الرجس» بهمعنی گناه است و خداوند اهل بیت را از تمام گناهان و اشتباهات مبرا کرده است و در اینکه منظور از «اهل البیت» در این آیه چه کسانی هستند، بین مفسران اختلاف نظر وجود دارد اما قدر مسلم آن است که عموم علمای امامیه اتفاقنظر دارند که منظور از اهل بیت، «پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ، علی علیه السلام ، فاطمه علیهاسلام و حسنین علیهمالسلام» میباشد.
33 بنابراین به اعتقاد سید قطب، ولایت اولی الامر که همان ولایت رسول خد صلی الله علیه و آله و سلم است و امری است که خداوند در حق آنان نسبت به مسلمانان تفویض کرده است، در حد معروفات و مشروعات محدود شده است و این در حالی است که معروفات و مشروعات دین، جزو فروعات آن دین بهشمار میرود نه اصول آن، لذا باید گفت طبق این نظر مسلمانان در اصول خود مرجعی که بتواند پاسخگوی آنان باشد ندارند."