چکیده:
شعب خدماتی روستایی،واحدهایی با اندازه کوچک و در میان شعب اصلی و خدماتی شهری واحدهایی با اندازه متوسط بیشترین میانگین کارایی را داشتهاند.بیشتر واحدها در تمام گروهها دارای بازدهی فزاینده به مقیاس میباشند.دها،محاسبه و در نهایت برای واحدهای ناکارا نیز شعبی به عنوان الگوی مرجع معرفی شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن است که میانگین کارایی فنی شعب بانک کشاورزی در منطقه 4 تحت شرایط بازده ثابت و تغیر به مقیاس به ترتیب برابر 0/81 و 0/94 و میانگین کارایی به مقیاس نیز 0/86 بوده است. در حالت بازدهی متغیر به مقیاس،بیشترین متوسط میانگین کارایی در میان شعب خدماتی روستایی به میزان 0/98 و در حالت بازدهی ثابت به مقیاس در میان شعب اصلی به میزان 0/84 وجود دارد. باوجوداین بالا بودن متوسط میانگین کارایی در حالت بازدهی متغیر به مقیاس(هدف کوتاهمدت)در میان شعب خدماتی روستایی،در عمل این واحدها کمترین متوسط میانگین کارایی مقیاس را به میزان 0/82 کسب کردهاند. در حالت بازدهی متغیر به مقیاس در میان
خلاصه ماشینی:
"جدول شماره 8 تعداد واحدهای اصلاح شونده (به تصویر صفحه مراجعه شود) مأخذ:یافتههای تحقیق هزینه اداری (X1) هزینه پرسنلی (X2) تعداد ترمینالها (X3) به روش مشابه،سالانه کمترین و بیشترین مقادیر صرفهجویی در هریک از گروهها و از نهادهها مشخص شده و بیانگر آن است که اگر تمام این شعب توانایی کاهش مقادیر پیشنهادی را که با توجه به عملکرد شعب همگن خود تعیین شده است،داشته باشند میتوانند به میزان قابل توجهی از اتلاف منابع در سطح شعب منطقه 4 کشورد جلوگیری کنند و میزان کارایی بانک کشاورزی در این منطقه را بهطور قابل ملاحظهای افزایش دهند.
اگرچه نتایج کارایی شعب مورد بررسی در حالت VRS نشاندهنده کارا بودن 821 شعبه(47 درصد نمونه)است ولی باید یادآوری شود که از یان 47 شعبه فقط کارایی کوتاه مدت داشتند و میزان کارایی در کوتاهمدت(داشتن کارایی خالص فنی)نمیتواند معیار مناسبی برای تنظیم برنامههای بهبود بهرهوری و کارایی به حساب آید(همانطور که ستاندهها نیز به عنوان یک جریان بلندمدت در نظر گرفته شده و میانگین 21 ماهه منظور شده است).
به بیانی دیگر،شکافی به میزان 0/520 در بهکارگیری نهادهها در بین شعب کوچک روستایی وجود دارد و چنانچه این اختلاف از طریق افزایش میانگین کارایی به صفر کاهش یابد،تمامی شعب کوچک روستایی،استفاده بهینهای از منابع خود(نهادهها)به عمل آوردهاند و ازاینرو توجه و بررسیهای جانبی بیشتری در مورد علل شکاف کارایی میان شعب شهری نسبت به بقیه گروهها لازم میباشد که ایجاب میکند پژوهشی درباره سنجش میزان تأثیر عوامل مؤثر(مانند پارامترهای فرهنگی و اجتماعی،میزان تحصیلات کارکنان،سن شعبه،میزان تراکم سایر شعب در اطراف واحد موردنظر و نظیر اینها که میتوانند در این شکاف مؤثر باشند)انجام گیرد که متأسفانه به دلیل محدویتهای خاص این تحقیق از آنها صرف نظر شده است."