چکیده:
بوم باورک سه دلیل برای وجود بهره برمیشمارد:دلیل اول،ارجحیت زمانی؛دلیل دوم، مطلوبیت نهایی کاهشی و دلیل سوم،بهرهوری و باز تولید در کالاهای سرمایهای است. دو دلیل اول به عنوان ریشههای ذهنی ایجاد بهره شناخته میشوند.در این مقاله،ریشه های ذهنی ایجاد بهره معرفی میشوند و سپس با استفاده از یک روش ابداعی،میزان اعتبار آنها مورد نقد و کنکاش نظری قرار میگیرد.نتایج به دست آمده نشان میدهد که معیار تصمیمگیری برمبنای چنین گزینشی با منطق رفتار عقلایی سازگار نیست و ریشههای یادشده فاقد این قدرت هستند که بتوانند نرخ بهره خاصی را بر اقتصاد حاکم کنند.همچنین تأثیرهای ذهنی ارجحیت زمانی بر افزایش قیمتها به وسیله یک مدل ریاضی به تصویر کشیده شده است.نتایج به دست آمده از این مدل.نشان میدهد در جامعهای که افراد آ ن بر مبنای معیار ارجحیت زمانی(حال بر آینده)قائل به تخصیص بین زمانی باشند همواره سطح عمومی قیمتها در حال افزایش است.
خلاصه ماشینی:
"(2-2) dU-V'(C 0)dC 0+V'(C 1)dC 1/(1+p) برای اینکه سطح مطلوبیت مصرفکننده تغییر نکند dU-0 در نظر میگیریم و در این حالت (3-2) (dC 1/dC 0)u-u--]V'(C 0)/V'(C 1)[(1+p مصرفکننده موردنظر،هنگامی حاضر است مصرف حال خود را کاهش دهد که مصرف آینده بیشتری به او پیشنهاد شود،یعنی (به تصویر صفحه مراجعه شود) زیرا از نظر فرد به دلایلی که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت،آینده نسبت به حال اهمیت کمتیری دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) و کل مطلوبیت کسر شده به دلیل پرداخت وام به فرد A برابر خواهد بود با: (به تصویر صفحه مراجعه شود) در دوره بعد هنگامی که وام خود را باز دریافت میکند به میزان مصرف او m واحد نهایی اضافه میشود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) از طرف دیگر در زمان t 1 و هنگام باز دریافت وام،باید m واحد نهایی را از مصرف دوره t 1 خود کم کند؛میدانیم که: (به تصویر صفحه مراجعه شود) بنابراین کل مطلوبیت کسر شده چنین است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) ازآنجاکه (به تصویر صفحه مراجعه شود) فرد A تا جایی تمایل به باز پرداخت وام خواهد داشت که تساوی زیر برقرار شود: (به تصویر صفحه مراجعه شود) در شرایط بالا m<n خواهد بود که به نرخ بهره مثبت پیشنهادی فرد A اشاره دارد.
این نتیجه بهطور کامل منطقی و طبیعی است؛زیرا وقتی فرد،آینده را با ضریب /5تنزیل میکند انتظار دارد که بیشتر از آنچه که در دوره اول وام داده است،در دوره بازنشستگی دریافت کند(زیرا آینده برای او ارزشی کمتر از حال داشته و اگر قرار باشد بخشی از مصرف خود را وام دهد،انتظار داشت که بتواند در دوره بازنشستگی دو برابر میزان وام،دریافت کند."