چکیده:
علی رغم بحثهای گوناگونی که در زمینه عقب ماندگی ذهنی صورت گرفته، این پدیده به خوبی شناخته شده است. به همین دلیل، نه جامعه، نه والدین اینگونه افراد و نه حتی تمامی مربیان و دست اندرکاران، رفتار متناسب با این پدیده را می شناسند. در این مقاله سعی شده است که و یژگیهای عقب ماندگی ذهنی و نیازهای افراد مبتلا به این عارضه با زبانی ساده مطرح گردد و شیوه صحیح برخورد با این پدیده نشان داده شود.
خلاصه ماشینی:
"بیتردید به لحاظ وجود اصل تفاوتهای فردی، همیشه در طول تاریخ زندگانی بشر، تعداد زیادی از کودکان و بزرگسالان از جهات مختلف جسمی و ذهنی تفاوت قابل ملاحظهای با دیگران داشتهاند، اما نحوه نگرش افراد هر جامعهای نسبت به کسانی که به دلایلی دچار عقبماندگی ذهنی بودهاند یکسان نبوده است.
وقتی که نزدیک به سه درصد از افراد جامعهای-براساس تعاریف قابل قبولی که بدان اشاره خواهد شد-دچار عقبماندگی ذهنی هستند، ضرورت پرداختن به چنین پدیده روانی-اجتماعی و تلاش در شناخت هرچه بیشتر و صحیحتر آن و اتخاذ مناسبترین تدابیر آموزشی برای آنان را حیاتیتر مینماید.
(3)sdohteM lacigoloisyhP در واقع از نیمه دوم قرن نوزدهم به دنبال انتشار کتابی 3 توسط سگن و معرفی روشهای آموزشی و توانبخشی خود در رابطه با تعلیم و تربیت کودکان عقبمانده ذهنی، ما شاهد تحولات بسیار نوینی در زمینه پرداختن به کودکان عقبمانده ذهنی هستیم که زیر بنای اصلی اینچنین تحولات و پیشرفتها را میتوان عمدتا در ایجاد و گسترش بازخوردها و نگرشهای صحیحتر و رشد آگاهی و شناخت افراد جامعه بویژه اولیاء و مربیان نسبت به پدیده عقبماندگی ذهنی دانست.
*ویژگی دیگر پیوری در کودکان عقبمانده ذهنی فوق العاده زیاد است، میبایست ضمن دقت در ارائه الگوهای رفتاری در تقویت و تعمیم رفتارهای مطلوب آنها و قوی کردن اعتماد به نفس ایشان با تشویق و ترغیب آنها و مواجه نمودن آنان با تجارب موفق و خوشایند تلاش نمود و از آنجائیکه افراد عقبمانده ذهنی عمدتا از شخصیت انفعالی برخوردارند، تقویت و تائید رفتارهای مثبت آنان زمینه رشد سالم و متعادل شخصیت ایشان را هموار میسازد."