خلاصه ماشینی:
"منطقهگرایی در جهان سیاست احمد حاجی حسینی1 عوامل متعددی بر مفهوم منطقهگرایی تأثیر نهادهاند:پایان جنگ سرد،روابط نوین تجاری،حرکت در جهت توسعهء اقتصادی و گرایش به دموکراسی شکلگیری قواعد و فرمولهای جدید نظم جهانی،ارتباط بین مناطق را از الگوهای سنتی و تاریخی آن دور کرده و به آن ابعاد جدیدی داده است.
سازمانهای منطقهای قبلی احیای مجدد شدهاند،سازمانهای جدیدی شکل گرفته است و منطقهگرایی و دعوت برای تقویت ترتیبات منطقهای محور اصلی و اساسی بسیاری از گفتگوها راجع به ماهیت نظم بینالملل پس از دوران جنگ سرد شده است.
تجدید علاقهمندی محافل سیاسی و علمی به موضوع منطقهگرایی با تعدادی مسائل و موضوعات دیگر ارتباط مییابد که از آن جملهاند: -پایان جنگ سرد و تحلیل رفتن سیستم اتحادیههای دوران جنگ سرد؛ -بروز نگرانیهای مکرر در روابط تجاری کشورهای پیشرفته و خطراتی که gatt با آن روبهرو بود؛ -افزایش روند وحدتگرایی افتصادی و جهانگرایی3؛ -پیدایش تغییر روحیاتی در بخش وسیعی از کشورهای در حال توسعه در جهت حرکت به سمت توسعهء اقتصادی؛ (1).
اهمیت و ارزش سیاسی منطقهگرایی بخصوص با وقوع تحول در جامعهء اروپا در جهت تکامل بازار واحد1،پیمان ماستریخت،و توسعهء اتحادیه اروپا به دیگر کشورهای اسکاندیناوی و اروپای مرکزی،مذاکرات و امضای موفقیتآمیز موافقتنامه تجارت آزاد آمریکا(نفتا)2؛ افزایش تلاشهای همکاری در asean و پیگیری مذاکرات در منطقهء آسیا-پاسیفیک بر سر موافقتنامههای اقتصادی و امنیتی( apec,pecc,arf )تجلی بیشتری یافته است.
حتی اگر شکل ظاهری یک منطقهگرایی اقتصادی به نظر آید(آنچانکه در مورد جامعه اروپا،تفتا،یا اپک این تصور وجود دارد)،عواملی که به چنین طرحهایی قوت و قوام میبخشند اغلب خیلی چیزهای دیگر هستند نه اینکه تنها اقتصادی باشند منطقهگراییهای اقتصادی با خود بار سنگینی از پیامدهای سیاسی و امنیتی را حمل میکند."