خلاصه ماشینی:
"آسیای مرکزی و قفقاز در سیاست جهانی: تعامل ژئواکونومی و ژئوپلیتیک امین دیلمی معزی* پیشگفتار بیگمان اهمیت جغرافیایی مناطق بر اثر رویدادهای گوناگون در نظام بین الملل دگرگون میشود و به نظر میرسد که منطقه خزر هم پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ونیز رویدادهای یازده سپتامبر-که از نقاط چرخش در نظام بین الملل کنونی به شمار میروند -اهمیت چشمگیری یافته است و توجه و درگیری قدرتهای بزرگ منطقهای و فرامنطقهای از جنبههای گوناگون بویژه از رویکرد ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک بهتر درک میشود.
از جمله«در اکتبر 3991 یک کنفرانس بین الدولی با شرکت روسیه،قزاقستان،ترکمنستان و آذربایجان برای ایجاد جبههای در برابر ایران برپا شد» (مجتهدزاده،9731:01)هرچند روسها با پشتیبانی اقتصادی،حضور نظامی در برخی از جمهوریهای این منطقه و بهرهگیری از ساختار اداری و سیاسی بر جا مانده از اتحاد جماهیر شوروی توانستند از تثبیت نفوذ تهران در منطقه جلوگیری کنند،اما حضور آمریکا و متحدان آن یعنی ترکیه و اسرائیل نیز در این منطقه برای آنها نگرانکننده بود.
او اهمیت این مناطق را برای واشنگتن در چهار مورد آورده است: «این کشورها یک نیروی عمده در جلوگیری از گسرتش افراطگرایی ایرانی به سمت شمال هستند، آنها عامل برقرار کردن توازن در برابر روسیه هستند، حوزه دریای خزر دارای ذخایر اثباتشده نفت و گاز است و یک جایگزین مناسب بالقوه برای منابع خاورمیانه محسوب میشود، این کشورها راهگشای تأثیرات و نفوذ دموکراسی در منطقه خواهند بود»(نشریه خبرگزاری ج.
برای نمونه«در سپتامبر 5991 در یک نشست در مورد آسیای مرکزی در میان اعضای ناتو،کارشناسان آمریکایی تا آنجا پیش رفتند که منابع وسیع ایالات متحده در ذخایر انرژی خزر را دلیلی برای این امر خواندند که واشنگتن ممکن است ضمانتهای امنیتی خود در خلیج فارس را به این منطقه نیز تعمیم دهد»: (Verkin,1997 17-8) ."