چکیده:
کشور ایران به لحاظ ذخایر هیدرو کربوری از موقعیت ژئوپولتیکی ممتازی برخوردار است. در اختیار داشتن نه درصد ذخایر نفتی و بیش از 15 درصد از ذخایر گازی جهان و قرار داشتن در حاشیه خلیج فارس،موقعیت ژئوپولیتک منحصر به فردی است که نمیتوان آن را نادیده گرفت.طبق پیشبینیهای آژانس بین المللی انرژی و با توجه به ذخایر عظیم هیدرو گربوری در منطقه خاورمیانه،در سال 2030 این منطقه بزرگترین صادرکننده گاز در جهان خواهد بود.بر این اساس جمهوری اسلامی ایران با در اختیار داشتن ذخایر بسیار غنی گاز طبیعی و همچنین به عنوان باصرفهترین و نزدیکترین مسیر ترانزیت گاز کشورهای منطقه به بازارهای جهانی،نقش غر قابل انکاری در منطقه بر عهده دارد.از این رو میبایستی امکان حضور در بازارهای صادراتی گاز طبیعی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد تا ضمن گسترش و توسعه تعامل با کشورهای آسیایی و اروپایی و برخورداری از مزایای صادرات و موقعیت ژئوپولتیکی کشور،تفاهم بین کشورهای عرضه و تقاضاکننده افزایش و بحرانهای منطقهای نیز تعدیل و مرتفع شود.
خلاصه ماشینی:
"1طبق بررسیهای متعددی که توسط مراکز و مؤسسههای مطالعات بین المللی انرژی صورت گرفته است،آغاز شکوفایی صنعت گاز بین سالهای 0102 تا 5102 میلادی خواهد بود که با توجه به کاهش ذخایر نفت خام در جهان و تمام شدن ذخایر گازی برخی از کشورها(نظیر کانادا و آمریکا)و وابسته شدن آنها به سه کشور مهم دارای ذخایر گازی(روسیه، ایران و قطر)تغییر و تحولات جدیدی در عرضه و تقاضای این ماده حیاتی پدید خواهد آمد.
ایران با پیوستن به این مجمع قادر است در کنار روسیه نقش خود را در صادرات گاز ایفا کند ولی برای توسعه سطح همکاری در بین کشورهای صادرکننده گاز موانعی نیز وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.
در همین راستا جمهوری اسلامی ایران با توجه به موقعیت ژئوپولتیک خود طرحهایی در این زمینه در دست اجرا دارد که انتظار میرود با توجه به وجود حجم قابل توجهی از ذخایر گاز طبیعی در منطقه خلیج فارس و دریای خزر،ضمن همکاری و تعامل با کشورهای منطقه در زمینه داد و ستد انرژی و انتقال گاز طبیعی و تأمین عرضه انرژی برای کشورهای عمده مصرفکننده گاز طبیعی در اروپا و آسیا،بستری مناسب برای رعایت عدالت و حفظ منافع خریداران و فروشندگان گاز طبیعی در بلندمدت،ایجاد جو اعتماد بین طرفین و در نهایت رفع بحرانهای منطقهای و گره خوردن منافع کشورها به یکدیگر فراهم آورد."