خلاصه ماشینی:
"و برخی دیگر میگویند به خود ذبح مأمور بود به گواه این که ابراهیم مأمور شد به جای اسماعیل حیوانی ذبح کند چنان که میگوید:\و فدیناه بذبح عظیم\ممکن است گفته (1)-راغب در مفردات میگوید:تل در لغت عرب نقطه بلندی است،و اگر فعلی از آن گرفته شود،مانند تله به معنی افکند بر روی بلندی میباشد و معنی آیه این است که صورت او را بر روی نقطه بلندی نهاد.
زیرا قبل از بیان داستان ذبح اسماعیل میگوید:\فبشرناه بغلام حلیم\سپس جریان مأموریت ابراهیم را به ذبح این غلام حلیم یادآور میشود و در آخر داستان آنگاه که ابراهیم با سرافرازی از این امتحان بیرون میآید به او بشارت میدهد که خدا به تو فرزندی به نام اسحاق که از پیامبران است خواهد داد چنان که میفرماید:\فبشرناه باسحاق نبیا من الصالحین\در این صورت آن غلام حلیمی که به قربانگاه منی برده شد،طبعا غیر از اسحاق است که پس از این جریان به تولد او بشارت داده شد و چون قرآن از ابراهیم بیش از دو فرزند نام نمیبرد، طبعا آن فرزند ذبیح اسماعیل خواهد بود.
پاسخ به یک پرسش 1-گاهی گفته میشود:هرگز از آیه استفاده نمیشود که خداوند به ابراهیم دستور ذبح مرغان را داده باشد،زیرا لفظ:\فصرهن\هرچند به معنی قطع کردن آمده است ولی در این جا مقصود متمایل ساختن و مأنوس گردانیدن است،به گواه این که پس از لفظ فصرهن لفظ الیک بکار رفته است و این لفظ با معنی دوم مناسب است نه معنی اول،در این صورت مفاد آیه دگرگون میگردد و مقصود این میشود که این چهار مرغ را بگیرد،و آنها را با خود مأنوس بسازد و هرکدام را در حالی که زندهاند،برسر کوهی بگذارد و سپس آنها را بخواند تا به سوی او آیند یعنی همچنان که دعوت تو از آنها سبب میشود که آنها از جای خود حرکت کنند و به سوی تو بیایند همچنین دعوت خدا،در روز رستاخیز از مردگان سبب میشود که اجزاء پراکندهء مردگان گردهم بیایند و به صورت انسان کامل گام در محشر بگذارند."