خلاصه ماشینی:
"_نامزدان ریاست جمهوری، برخاستگان مردم هستند یا منصوبان شورای نگهبان به عنوان یک مرجع سیاسی نظام؟ _آیا در ایران با آن گستردگی جمعیت و پیشرفتهای فکری و سیاسی و درایتهای اجرایی فقط 4 تن لیاقت دارند که نامزد ریاست جمهوری باشند؟ _چهار نامزد ریاست جمهوری مدتهاست که به صورت مریی و نامریی ستاد انتخاباتی خود را به کار انداختهاند،آیا آنان علم غیب داشتند که صلاحیتشان مورد تایید شورای محترم نگهبان قرار خواهد گرفت؟ مسلم است که پرسشهای بالا هم تردیدها و وسوسههایی را پدید میآورد،اما ملت ایران که یکصد سال نظام مشروطه را آزمایش کرده و همواره از تسلط حاکمان و قوهی مجریه بر قوهی قانونگزاری و حقوق ملی شکایت داشته است.
روشنفکران جامعه،دانشجویان،فرهنگیان،عالمان و استادان مذاهب،فضلای بسیاری از حوزههای دینی،اقوام ایرانی،پیرمردان ادیان گوناگون،ایران دوستان ملتخواه و آرمانگرا،عزم جزم کردهاند در یک آزمایش دیگر ملی،همه در یک جبهه با گزینش میر حسین موسوی فرزند آذربایجان عزیز،از آیندهی آزاد و مستقل ایرانزمین دفاع کنند،در مسیر اصلاحات هماهنگ با سید محمد خاتمی و هممیهنانی که در دهههای اخیر با تحولات فکری و تجربههای جدید، پختهتر شدهاند،زمان اندک است و روزگار تصمیمگیری بسیار چشمگیر،همت جانانه و عزم مجدانه و توکل مددخواهانه باید داشت،به زبان خواجه شیراز: قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم آنان که به طور دقیق و موشکافانه جریان انتخابات کنونی را بررسی میکنند، بر این باورند که قدرتهایی در پشت کاندیدای قرار دارد،جریان انتخابات را به سود او رهبری میکند و عملا به همین چهار منصوب شورای نگهبان هم ستمهایی روا خواهد شد."