چکیده:
در یکصد سال اخیر، ناسیونالیسم کردی به موازات رشد ناسیونالیسم ملی در کشورهای ترکیه، عراق و ایران (در فرایند تشکیل دولت – ملت ها) شکل گرفت. در بستر ناسیونالیسم مذکور تاکنون چند جنبش کردی به منظور تحقق خودمختاری سیاسی شکل گرفته است. این مقاله به تبیین یکی از جنبش های کردی در ایران در سال های 1367-1357 می پردازد. در چارچوب تبیینی – تجربی این نوشته نشان داده می شود که چرا راهبرد ناسیونالیست های کرد در جنبش مذکور، راهبردی عقیم بود.
خلاصه ماشینی:
"به تعبیر دیگر میتوانتکرار و تدام ناامنیها را در کردستان بدین صورت توضیح داد:عامل کردایتی یاهمبستگی کردی،عملیات پیشمرگههای احزاب ناسیونالیست در شهر را،در سطحعملیات یک مزدور در اذهان مردم کرد پایین نمیآورد؛عامل تشکیلات حزبی باعثمیشد که عملیات از قبل شناسایی شود و افراد مورد نظر برای این کار سازماندهیشوند؛کوهستانهای منطقه و روستاهای مستقر در دامنههای آن بهترین معبر برایپیشمرگان بود تا بتوانند با کمترین تلفات صحنه را ترک کنند و برای تأمین غذا از مردمروستا کمک بگیرند؛سیاست امنیتی جمهوری اسلامی،به طور کلی مبتنی بر ایجادوحشت نبود که روستاییان به پیشمرگان کمک نکنند؛عامل برونمرزی،موقعیتمناسبی را برای تشکیلات مرکزی دو گروه کومله و دموکرات فراهم میکرد تا عوارض&%02617MMFG026G% خمینی(ره)که«حساب مردم کرد از ضد انقلاب جدا است»بود،یعنی با مردم رأفت وبا ضد انقلاب شدت.
به تعبیر دیگر میتوانتکرار و تدام ناامنیها را در کردستان بدین صورت توضیح داد:عامل کردایتی یاهمبستگی کردی،عملیات پیشمرگههای احزاب ناسیونالیست در شهر را،در سطحعملیات یک مزدور در اذهان مردم کرد پایین نمیآورد؛عامل تشکیلات حزبی باعثمیشد که عملیات از قبل شناسایی شود و افراد مورد نظر برای این کار سازماندهیشوند؛کوهستانهای منطقه و روستاهای مستقر در دامنههای آن بهترین معبر برایپیشمرگان بود تا بتوانند با کمترین تلفات صحنه را ترک کنند و برای تأمین غذا از مردمروستا کمک بگیرند؛سیاست امنیتی جمهوری اسلامی،به طور کلی مبتنی بر ایجادوحشت نبود که روستاییان به پیشمرگان کمک نکنند؛عامل برونمرزی،موقعیتمناسبی را برای تشکیلات مرکزی دو گروه کومله و دموکرات فراهم میکرد تا عوارض&%02617MMFG026G% ناشی از عملیات را مثل از دست دادن نیرو،مداوای مجروحین و استراحت بلندمدتنیروهای خسته ترمیم و جبران کنند."