چکیده:
یکی از مهم ترین مباحث در تجزیه و تحلیل فایده ـ هزینه پروژه های عمومی به عامل تنزیل مربوط می شود. به طور معمول برای تنزیل منافع و هزینه های هر پروژه بخش عمومی از نرخ تنزیل ثابت و به دنبال آن از عامل تنزیل نمایی (نزولی) استفاده می شود. این عامل تنزیل به دلایل زیر دقیق نیست: 1. عوامل مؤثر و شدت تاثیر آنها برمنافع و هزینه های پروژه از زمانی به زمان دیگر متفاوت است، 2. مطالعات تجربی و آزمایشگاهی نشان می دهند که افراد و گروه ها در عمل نرخ تنزیلی را که برای زمان های دورتر به کار می برند، کمتر از زمان های نزدیک است، 3. اگر نااطمینانی نسبت به نرخ تنزیل وجود داشته باشد، می توان ثابت کرد که نرخ تنزیلی که از حل این سیستم به دست می آید تابع نزولی از زمان است. در این پژوهش نشان می دهیم که می توان مشکلات یاد شده را از طریق ارتباط دادن عامل تنزیل به نرخ خطر حل نمود. بدین منظور،ضروری است توزیع احتمال پروژه مورد نظر و یا نرخ مرگ و میر جمعیت بهره بردار از آن را به دست آورده، سپس با استفاده از رابطه بین نرخ خطر و عامل تنزیل، عامل تنزیل را برای تنزیل منافع و هزینه ها به دست آورد. در این پژوهش، برای انواع توزیع احتمال، عامل تنزیل متناظر را استخراج کرده و با استفاده از نتایج پژوهش های پیشین برای توزیع نمایی و یکنواخت عامل تنزیل و نرخ خطر، متوسط عمرپروژه ها برای کشورهای ایران، هند، آمریکا، ژاپن، آلمان و فرانسه را استخراج کرده ایم. یافته ها نشان می دهد که، نرخ خطر در کشورهای ایران و هند از کشورهای دیگر بیشتر بوده و عمر متوسط پروژه ها در ایران و هند از کشورهای دیگر کمتر است.
Social discount rate is an important variable for the Cost-Benefit analysis. Commonly used discount factor in applied works is exponential discount factor. However، exponential factor has some problems: 1- Determining factors of discount rate and their impacts are varying in time. 2- Empirical and experimental evidences suggest that different individuals and groups of people discount far future with rates lower than early future. 3- If the discount rate were uncertain، it can be shown that the discount rate is decreasing in time. In this paper، we show that the problems can be mitigated by relating the discount rate with hazard rate. That relation can be established using project life probability distribution or its beneficiary’s mortality rate. In this paper، the discount factors of different statistical distribution of projects life are introduced and applied to some countries and Iran. The results show the hazard rate in Iran and India are higher and mean project life are lower than other countries in the sample.
خلاصه ماشینی:
"2. نرخ تنزیل مبتنی بر نرخ خطر وقتی که نرخ تنزیل ثابت باشد،عامل تنزیلی که برای تنزیل و تبدیل منافع و هزینههای آتی به ارزش حال به کار میرود،به صورت زیر تعریف میشود: (1)(به تصویر صفحه مراجعه شود) در این رابطه، r نرخ تنزیل ثابت و Āt مقدار تنزیل شده یک ریالی است که پس از t زمان(تأخیر)به دست میآید.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) At یک تابع هذلولی با جانب افقی یک است و با این فرض به دست میآید که با افزایش یک واحد زمان اضافی برای رسیدن به یک ریال احتمال نزولی(نه ثابت)وجود دارد که برخی وقایع رخ دهند و مانع رسیدن به یک ریال در آینده شوند.
در حالت کلی،اگر نرخ خطر یک متغیر تصادفی مانند T (به عنوان مثال،عمر پروژه یا عمر افراد منتفع از پروژه)در فاصلۀ [p,+?) را برابر نرخ لحظهای یک تابع تنزیل از d تا (t>؟0)d+t در نظر بگیریم،در آن صورت،عامل تنزیل به این صورت تعریف میشود1: (10)(به تصویر صفحه مراجعه شود) که در آن،تابع A عامل تنزیل و F تابع توزیع تجمعی برای متغیر T است(همان طور که در بخش پیشین معرفیشد).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به اینکه نرخ تنزیل اجتماعی در ایران و هند از کشورهای دیگر در این جدول بالاتر است،لذا متوسط عمر پروژهها و نقطۀ انتهایی توزیع عمر یکنواخت در ایران و هند از آمریکا،ژاپن،آلمان و فرانسه پایینتر است.
E. ,(1977),Risk-adjusted discount rates and capital budgeting under uncertainty, Joumal of Financial Economics,Volum 5,Issue 1,August 1977,Pages 3-24 وجود دارند که نرخ خطر را ثابت در نظر نمیگیرند."