خلاصه ماشینی:
"امام صادق علیه السلام در روایتی فرمودهاند: «قرآن،به صورت هذرمه قرائت نمیشود و لکن به صورت ترتیل خوانده میشود»1 ابن عباس نیز گفته است: «دوستر میدارم که قرآن را در سه روز ختم کنم تا آنکه در یک شب و همراه با تخلیط و سرعت بسیار بخوانم.
ولی روایات،در توصیه یا نهی از اینگونه قرائت مختلف است؛حتی در عنوان واحد (مثل تغنی)روایات به ظاهر متعارضی وجود دارد؛از سوی دیگر مساله تحریم غناء بهطور مطلق(چه در ضمن قرائت قرآن و چه در ضمن مضامین دیگر)بر دیدگاه اندیشمندان در این زمینه سایه افکنده است.
3-روایات قرائت با تغنی و غناء هـ:سعد بن ابی وقاص از پیامبر(ص)نقل کرده است که حضرتش فرمودند: «قرآن بهطور حزین نازل شده است،پس هنگامی که آن را قرائت کردید، بگریید و اگر گریه نکردید،(لا اقل)خود را به حال گریه بدارید.
»11 ز:روایت دیگری نیز از پیامبر بدین صورت نقل شده است: «خداوند به چیزی اجازه نداده است آنگونه که به پیامبر خویش صدایش اذن داده که قرآن را با تغنی و صدای بلند قرائت کند.
»21(با توجه به اینکه کلمه اذن به معنای استماع هم آمده است این احتمال که به جای اجازه و اذن استماع خداوند نسبت به پیامبر باشد نیز میرود ولی در هر صورت دلالت روایت تمام است.
61 کیفیت جمع عرفی بین این روایات روایاتی که از نظر گذشت دارای مضمون واحدی نبود اما با توجه به نزدیکی یا تساوی معنایی کلمات وارده در هریک(تغنی-تطریب،ترجیع و قرائت به الحان)، پیام همه آنها را میتوان در موضوع واحد دانست.
البته مضمون این روایت با ادله دیگری که وجود دارد-حتی اگر روایات دیگر ذکر شده آن را تقیید نزد-به ترجیع غیرلهوی تقیید خواهد خورد."