خلاصه ماشینی:
"صفحه 32،بیت دوم: بیا تجدید کن صوفی که بیدینی سبزهبرگی نیست کنار آب رکناباد و گلگست مصلا را وزن مصرع اول اشکال دارد.
صفحه 881،بیت 6732: نخواهی اوفتاد از روی من تو که داری جای بر وجه حسن تو حرکت ضمه«حسن»مصرع دوم را از وزن خارج کرده است.
از این مثنوی تنها یک نسخه شناخته شده است که در کتابخانه ملک به شماره 5315 نگهداری میشود و همین نسخه،مبنای کار مصححان بوده است.
معلوم نیست که آیا شاعر توانسته است جلد دوم را بسراید یا خیر: اگر زندگی باشد ای دوستان ور از مرگ بینم از این پس امان سراییم از گفته باستان به جلد دویم باقی داستان بدیع الزماننامه،منظومهای است از ادبیات عامیانه،در این مثنوی،لغات و تعبیرات عامیانهء بسیاری وجود دارد؛از جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:یک دل نه صد دل[عاشق شدن] (بیت 611)،خنده کردن(بیت 401)،کله بر کله زدن(بیت 152)،سر نموده(بیت 333)،و ابیات 038،0421 و 9352.
صفحه 57،بیت 207: چو آمد به نزد شهنشاه و گفت که ای گشته رایت به اقبال خوش قافیه در مصرع دوم غلط است.
در برخی موارد ایرادهای تایپی نیز به کتاب راه یافته است که در اینجا به برخی از آنها اشاره میشود:بیت 932:خوایش (خویش)؛بیت 346:حامی(جامی)؛بیت 0661:سور (سوز)؛بیت 9571:کردید(گردید)؛بیت 6002:لمجه (لمحه)؛بیت 6552:از یاری(اریاری).
شاعر از آیات و روایات نیز در مثنوی خویش استفاده کرده است و حوادث قبل از اسلام را با بعد اسلام درهم آمیخته و قهرمان داستان را مبلغ اسلام شمرده است که بعد از شکست دادن رقیبان خود،دین اسلام را بر آنها عرضه میکند."