چکیده:
خلیج یا دریایی که در دامن ایران آرمیده است و مرز جنوبی سرزمین ایران با حدود 2000 کیلومتر در شما ل آن قرار دارد، از دیرباز «خلیج فارس» یا «دریای فارس» نامیده شده است. این خلیج نام خود را از سرزمین پارس (ایران) یا امپراتوری پارس که به دست کوروش بزرگ در 2500 سال پیش بنیاد نهاده شده، گرفته است. این نام از دنیای باستان یعنی از زمان بابلی ها تا کنون مورد استفاده و تایید تمام ملل قرار گرفته و تمام تاریخ نگاران، جغرافی نویسان، سیاستمداران و خبرنگاران در آثار خود از این خلیج به همین نام یاد کرده اند. اما در دو سه دهه ی اخیر به سبب برخی از تحریکات و اهداف سیاسی بعضی از دولت های چپاول گر و سلطه جو، که به تحریک همسایگان ایران در خلیج نیز منجر شده است، نام مجعول «خلیج عربی» را برای «خلیج فارس» به کار برده اند که کاری خصمانه و کاملا بی پایه و اساس است. در این مقاله سعی شده است با استناد به منابع موجود در کتابخانه های کرمان و هرمزگان، کتابشناسی خلیج فارس ارایه و با تحلیلی بر چند منبع از کتب معرفی شده، بیانگر این مهم باشیم که این دریا همواره در طول تاریخ، هیچ نامی جز «خلیج فارس» نداشته است.
خلاصه ماشینی:
"جلهی مطالعات ایرانیدانشکدهی ادبیات و علوم انسانیدانشگاه شهید باهنر کرمانسال هشتم،شمارهی شانزدهم،پاییز 1388 کتابشناسی خلیج فارس* دکتر شمس الدین نجمی عضو هیأت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان کیده {IBخلیج یا دریاییکه در دامن ایران آرمیده است و مرز جنوبی سرزمین ایرانبا حدود 2000 کیلومتر در شمال آن قرار دارد،از دیرباز«خلیج فارس»یا«دریایفارس»نامیده شده است.
(سنگ نوشتهی کانال سوئز- (D Ze 1 و از همین زمان است که پس از ایجاد دولت مستقل پارسی در جنوب ایران وتشکیل امپراتوری بزرگ پارس توسط کوروش هخامنشی،زبان،سرزمین و حکومتایران هم نام«پارس»به خود گرفت که نام دریای پارس یا خلیج فارس به عنوانبخشی مهم از پیکرهی این سرزمین پهناور یادگار آن دوره است؛زیرا از نخستینروزی که نام این دریا در اسناد معتبر تاریخی آمده است،تا امروز همواره آن را بههمین نام خواندهاند و در سراسر جهان متمدن و آزاد،همیشه و به هر زبانی این نامرواج داشته است.
-3-منابع عربی-اسلامی جرجی زیدان محقق و دانشمند عرب لبنانی در قرن نوزدهم میلادی در چندجای کتاب خود«تاریخ تمدن اسلام»از خلیج فارس یاد کرده است که به آنهااشاره میکنیم: 1-اسناد فارسی،عربی و ترکی(در آرشیو ملی پرتغال دربارهی هرموز و خلیجفارس)جلد یکم،دکتر جهانگیر قائم مقامی،تهران مهرماه 1354،ستاد بزرگارتشتاران(تاریخ و آرشیو نظامی).
در زمان آنخلفا و آن وزیران مملکت اسلام توسعه یافت و به قسمت اعظم دنیای آنروز دستیافت؛به این قسم که از طرف مشرق به هند،از طرف مغرب به اقیانوس اطلس،ازطرف شمال به دریای خزر و سیبریه و از طرف جنوب به خلیج فارس و کشور نوبهرسید(جرجی زیدان،1345،ص 814)و بازرگانان مسلمان،بر همهی دریاها مسلطبودند،به گونهای که در قرن چهارم هجری از راه خشکی و دریا از کرانهی خلیجفارس و افریقا و حبشه و یمن تا کرانهی هند و چین تجارت میکردند(جرجیزیدان،1345،ص 903)."