چکیده:
نیز بررسی این مفاهیم در قالب سؤالات زیر و شناساندن فلسفه برای کودکان به عموم است: اجتماع پژوهشی چیست؟چه نقشی در برنامهء فلسفه برای کودکان دارد؟از چه عناصری تشکیل شده است؟چگونه در یک کلاس درس قابل اجرا است؟و در نهایت،باید از چه نوع سؤالاتی در اجتماع پژوهشی استفاده شود؟ در اواخر دههء 1960 در امریکا،پروفسور ماتیو لیپمن،استاد دانشگاه مونتکلیر، برنامهای را تحت عنوان«برنامهء فلسفه برای کودکان»ارائه که براساس آن، کودکان از سنین پیش دبستانی میتوانند به تناسب سنشان در مواجهه با سؤالات مختلف،به طور مستدل،دلایلی را برای پاسخ به پرسشها ارائه دهند و از طریق تشکیل گروههای تحقیق میتوان آنان را در یک فرایند کاوشگری و مباحثه قرار داد که از طریق گفتوگوی دو طرفه و چند طرفه به سؤالات پاسخ دهند. روشی که لیپمن به کار گرفت«اجتماع پژوهشی»نام دارد که در این اجتماع، شرکتکنندگان از طریق گفتوگو سؤالات مطرح شده را بررسی میکنند و در این فرایند سعی میشود تا دلایل خوبی برای پاسخ به سؤالات پیدا کنند و نیز مواردی مثل گوش دادن به حرفهی سایرین،تدوین و استفاده از معیارها،تجزیه و تحلیل جملات،حرف زدن با اعتماد به نفس کافی،استقبال از دیدگاههای متفاوت،احترام به عقاید دیگران،فهم روابط جزء/کل،وسیله/هدف،تصحیح تفکر افراد،جستوجو برای شواهد و احتمالات،مسئلهیابی،داشتن قوهء تخیل و توجه به روشهای کاوشگری و...تمرین میشود.در این میان،«اجتماع پژوهشی» به عنوان یکی از عناصر کلیدی فلسفه برای کودکان دارای مفاهیم و عناصری است که شناخت آنها به درک بهتر این برنامه کمک خواهد کرد.هدف مقالهء حاضر
خلاصه ماشینی:
"روشی که لیپمن به کار گرفت«اجتماع پژوهشی»نام دارد که در این اجتماع، شرکتکنندگان از طریق گفتوگو سؤالات مطرح شده را بررسی میکنند و در این فرایند سعی میشود تا دلایل خوبی برای پاسخ به سؤالات پیدا کنند و نیز مواردی مثل گوش دادن به حرفهی سایرین،تدوین و استفاده از معیارها،تجزیه و تحلیل جملات،حرف زدن با اعتماد به نفس کافی،استقبال از دیدگاههای متفاوت،احترام به عقاید دیگران،فهم روابط جزء/کل،وسیله/هدف،تصحیح تفکر افراد،جستوجو برای شواهد و احتمالات،مسئلهیابی،داشتن قوهء تخیل و توجه به روشهای کاوشگری و...
«اسپلیتر»و«شارپ»فهرست زیرا را پیشنهاد کردهاند که میتواند تحت عنوان«تفکر»شناسایی شود و به معلمان در شناسایی مفهوم تفکر کمک کند: ارائهء دلیل و تشخیص دلایل خوب از بد سؤال پرسیدن گوش دادن به حرفهای سایرین استفاده از مقیاسها فهم روابط جزء/کل،وسیله/هدف درک و ارزیابی مباحث اتخاذ تصمیمات ارزشمند شناسایی،سؤال کردن و توجیه فرضیهها طبقهبندی و مقولهسازی تدوین و استفاده از معیارها تصحیح تفکر افراد جستوجو برای شواهد و احتمالات مسئلهیابی داشتن قوهء تخیل توجه به روشهای کاوشگری متعهد شدن به ارزش حقیقت و کاوشگری تعریف و تحلیل مفاهیم حرف زدن با اعتماد به نفس کافی کشف استدلالهای مغالطهآمیز تجزیه و تحلیل جملات پیشبینی و کشف نتایج تشخیص تناقضها در نظر گرفتن همهء ملاحظات مرتبط به هم ارائه و آزمودن فرضیهها نشان دادن عدم تعصب کشف ابهام کشف بدیلها و احتمالات آگاه بودن از پیچیدگی استقبال از دیدگاههای متفاوت درک اهمیت منطقی بودن احترام به عقاید دیگران آنچه در اینجا اهمیت دارد،این است که ما از کودکان میخواهیم برای استدلالهای خوب ارزش قایل شوند؛معنایی را به طور موفقیتآمیز توضیح دهند، سؤالات سنجیده بپرسند و ماهرانه از قیاسها استفاده کنند."