چکیده:
نقش سازمانهای غیر دولتی در جهتگیری و سیاستگذاری کشورها و سازمانهای بین دولتی بین المللی در زمینههای مختلف همواره مهم بوده است.سازمان جهانی تجارت نیز از این قائده استثناء نبوده و به لحاظ تنوع موضوع،گستره پوشش و تأثیر آن بر دیگر حوزهها کانون توجه سازمانهای غیر دولتی بوده است.این سازمانها از زمان پیدایش گات 7491 و بعد از آن سازمان جهانی تجارت همواره در تلاش بودهان که به نحوی در ارکان تصمیمگیری سازمان مذکور نفوذ نمایند.از طرفی سازمان جهانی تجارت در بسیاری موارد بر اخذ تصمیمات مهم نیازمند بهرهگیری از کمکهای فنی و مشورتهای سازمانهای غیر دولتی بودهاست.این مقاله به دنبال بررسی نحوه تعامل سازمان جهانی تجارت با سازمانهای غیر دولتی میباشد.
خلاصه ماشینی:
"علاوه بر ملاحظات ماهوی که برآمده از موافقتنامههای جدید بود،ناتوانی در دسترسی مستقیم به مذاکرات باعث ناکامی بیشتر میان این سازمانها شد و نشست وزیران در بروکسل10در دسامبر 1990،شاهد اولین تهدید هماهنگ شده گفتگوهای تجاری توسط تعدادی از سازمانهای غیر دولتی تحت عنوان«بلای گات»بود(کرومی 1999)11در تابستان 1991 بعد از تشکیل هیأت حل اختلاف گات در مورد محدودیتهای ایالات متحده بر واردات ماهیتن (ماهیتن-دلفین)حکم مبنی بر نقض مقررات گات توسط قانون حفاظت ایالات متحده صادر گردید.
14دایره شمول این مقرره و پذیرش بعدی یک دسته از دهنمودها در ژولای سال 1996 توسط اعضای سازمان جهانی تجارت15 در خصوص روابط با سازمانهای غیر دوتی به وضوح اهمیت سازمانهاس غیر دولتی را در بحثهای عمومی در تجارت نمایان و مشخص شد که نظام تجاری چند جانبه بیش از این نمیتواند در خلائی که توسط اسلافش ایجاد شده بود ادامه دهد.
این ترکیب و این حقیقت که اتحاد بین کشورهای در حال توسعه و سازمانهای غیر دولتی میبایست تا جایی که به صلاح صنعت داروسازی مبتنی بر تحقیق بود با رقیبان جدی مبارزه میکرد،باعث گردید که بیانیه سال 2001 و تصمیمات سالهای 2003 و 2005 مورد توجه بیشتر قرار گرفته و گواهی بر حمایت ماهوی تعدادی از گروههای جامعه مدنی در حوزههای خاص شود.
این نه تنها مربوط به تعامل بین دبیرخانه سازمان جهانی تجارت و اعضای سازمان جهانی تجارت از یک طرف و سازمانهای غیر دولتی از طرف دیگر بوده،بلکه در مورد خود دیدگاه سازمانهای غیر دولتی در نظام تجاری چند جانبه رودررو نیز صادق میباشد."