چکیده:
هدف از این مقاله بررسی حافظان حدود الهی است که در ردیف مؤمنان واقعی و برگزیده محسوب میشوند؛ به عبارت دیگر آفرینش نظام هستی و در رأس آن انسان«خلیفه الله»در نیکوترین حالت ممکن از نظر اعتدال است؛توزیع نعمتهای الهی در زمین و عدم افراط و تفریط در بهرهمندی از این نعمتها شکل دیگری از اعتدال است که مسلمانان به آن سفارش شدهاند؛انسانها در اجرای احکام و دستورات الهی به قدر توان و در حد اعتدال، مکلف و موظف هستند؛اصل عدل و اعتدال سرلوحه انجام امور خانه و خانواده قرار دارد؛نظام اقتصادی فرد و جامعه جز در سایه رعایت عدالت و میانهروی سامان نمییابد؛رعایت قوانین و حقوق انسانها در جامعه در گرو استقرار نظام عادلانه اجتماعی است که زیربنای جامعه سالم انسانی به شمار میرود؛و بالاخره معاد و روز رستاخیز به عنوان دادگاهی عادل به حاکمیت و داوری خداوند در حسابرسی به اعمال نیک و بد بندگان،مصداق بارز و مظهری کامل از عدالت به تمامی معناست
خلاصه ماشینی:
"مقاله سیمای عدل و اعتدال در گسترهء آیات الهی تاریخ دریافت مقاله:14/12/88 تاریخ تأیید مقاله:25/2/89 شاهرخ محمدبیگی* عباس انارینژاد** چکیده: هدف از این مقاله بررسی حافظان حدود الهی است که در ردیف مؤمنان واقعی و برگزیده محسوب میشوند؛ به عبارت دیگر آفرینش نظام هستی و در رأس آن انسان«خلیفه الله»در نیکوترین حالت ممکن از نظر اعتدال است؛توزیع نعمتهای الهی در زمین و عدم افراط و تفریط در بهرهمندی از این نعمتها شکل دیگری از اعتدال است که مسلمانان به آن سفارش شدهاند؛انسانها در اجرای احکام و دستورات الهی به قدر توان و در حد اعتدال، مکلف و موظف هستند؛اصل عدل و اعتدال سرلوحه انجام امور خانه و خانواده قرار دارد؛نظام اقتصادی فرد و جامعه جز در سایه رعایت عدالت و میانهروی سامان نمییابد؛رعایت قوانین و حقوق انسانها در جامعه در گرو استقرار نظام عادلانه اجتماعی است که زیربنای جامعه سالم انسانی به شمار میرود؛و بالاخره معاد و روز رستاخیز به عنوان دادگاهی عادل به حاکمیت و داوری خداوند در حسابرسی به اعمال نیک و بد بندگان،مصداق بارز و مظهری کامل از عدالت به تمامی معناست.
اعتدال و احکام در آیات متعددی از قرآن میخوانیم که؛خداوند هیچ کس را جز به قدر تواناییاش تکلیف نمیکند: «لا یکلف الله نفسا الا وسعها» (بقره،286)(و نیز رجوع کنید به انعام،152 و اعراف،42 و مؤمنون،62 و طلاق،7)و خداوند هرگز نمیخواهد تکلیف طاقتفرسایی بر دوش بندگان قرار دهد: «ما یرید الله لیجعل علیکم من حرج» (مائده،6)«خدا نمیخواهد بر شما تنگ بگیرد» آنچه که از مفاد آیات فوق برمیآید این است که تمام وظایف و تکالیفی که در قالب احکام و دستورات خداوند برای بندگان مقرر شده همه به اندازه توان و قدرت افراد میباشد و جنبه اعتدال در آنها رعایت شده است و خداوند هیچگاه فراتر از آن از بندگان نمیخواهد و تمام احکام نیز با این آیات تفسیر و تقیید میشود."