خلاصه ماشینی:
"ترویج«فرهنگ صادرات» چندین عامل دست به دست هم دادند تا موجبات ارتقای سطح کامیابی چین را در جبههء خارجی فراهم کنند: پیروی دولت مرکزی از یک استراتژی تهاجمی در توسعهء صادرات،مشارکت فعالانهء دولتهای محلی و حضور *در 3-2991 نرخ رشد سالانهء تولید ناخالص داخلی چین از 31 درصد تجاوز کرده و رشد صادرات و واردات به ترتیب 31 درصد و 72 درصد بوده است.
*هدف گزینی جغرافیایی:چین به ایجاد نواحی اصطلاحا موسوم به«مناطق ویژهء اقتصادی»(اختصارا (SEZs و«شهرهای باز»مبادرت کرد که در آنها انواع فعالیت اقتصادی(از قبیل ساخت محصولات،بانکداری، صادرات و واردات و سرمایهگذاری خارجی)در محیطی آزدادتر از آنچه که برای سایر مناطق کشور وجود دارد، انجام میگیرند.
کمک مناطق ویژهء اقتصادی این بود که اجازه دادند بهعنوان کانونهای سرمایهگذاری-اعماز داخلی و خارجی-مورد استفاده قرار گیرند و به چین فرصت دهند تا با استفاده از تسهیلاتی که کارگزاران و صاحبان صنایع هنگ کنگ و تایوان در اختیارش مینهادند،پیوندهای گستردهای را با بازار جهانی برقرار کند.
از 54 میلیارد دلار تعهدات انباشتهء سرمایهگذاران خارجی که در سال 2991 در قبال چین وجود داشته،07 درصد از هنگ کنگ به دست آمده و بیشتر این سرمایهگذاریها در طرحها و بنگاههای صادراتنگر مورد مشارکت با خارجیان به کار گرفته شدهاند،بخش وسعیی از از تولیدات صادراتی «گوانگدونگ»زیر نظر مؤسساتی است که مراکزشان در هنگ کنگ قرار دارند.
دولتهای محلی ایالات و شهرها-مجددا در چارچوب ضوابط تعیین شده از طرف دولت مرکزی-به تخصیص مواد خام وارداتی برای بنگاها مبادرت میکنند و این کار را با تقسیم ارزهای حاصله از صادرات محلی در بین بنگاههای دخیل در بخشهای مختلف فعالیت صادراتی انجام میدهند."