خلاصه ماشینی:
"2تنها پس از این شرح مفصل است که ابو الفضل دست به کار تألیف تاریخ امپراطوری مغول با گورکانیان هند،از آدم تا اجداد اکبر،شده و بار دیگر این تاریخ را با آموزه کیهانشناسیک سالهای جهانی و دورههای جهانی مرتبط میسازد.
6 با این توصیفی که از زایچههای مفصل و مشروح به دست دادیم،معلوم است که زادمان نهایی که ابو الفضل علامی طراحی کرده ناامیدکنندهاند،چرا که او هیچ جدول محاسباتی ارایه نکرده و فقط از صور فلکی لحظهء تولد و تفاسیر اخترشناسانهء آن نموداری به دست میدهد.
ما میتوانیم این دادهها را با محاسبهء روز و ساعتی که این سیارات در زادگاه اکبر به این موقعیتها میرسند، اثبات کنیم22و این یعنی 15 اکتبر،ساعت 45:1 ظهر، اگر نقطهء آغاز را طالع اسد بدانیم که در 28 درجه و 36 دقیقه قرار داشته،میتوانیم رأس را تعیین کرده و موقعیت سیارات واقع شده در 12 خانهء نجومی را با صورت زایچهء خودمان(زایچهء سوم)مقایسه کنیم.
من فکر میکنم ابو الفضل به این دلیل زایچهء فتح الله شیرازی را پس از زایچههای مولانا چاند و جوتگرای آورده که پیشگوییهای این زایچه ارتباط مستقیم خود را از دست دادهاند:مثلا در مورد اعلام اصلاحات اکبر،خبر دیگر تا حدودی کهنه شده است.
من برآنم که در حقیقت،طراح زایچهء نخست مولانا چاند بوده است:اولا به این دلیل که با دادههای نجومی مربوط به تولد اکبر بسیار مطابقت دارد،و دوما به این خاطر که طالع سنبله آنقدرها میمون نیست که مورد جعل قرار گیرد.
بنابراین ممکن است این نقش پراهمیتی که در زمان اکبر به عهدهء طالعبینی گذاشته شده بود هم با گرایشی که اجداد او به اختربینی داشتند،قابل توضیح باشد."