خلاصه ماشینی:
"اگر روش شکلدهی رفتار مؤثر واقع نشود،یا مراحل تعیین شده خیلی بزرگاند یا تقویتکنندههای ما سخت عمل میکنند، اگر کودکتان لباسهایش را هرگز داخل کمد آویزان نمیکند،به جای دادوفریاد و سروصدا راه انداختن،او را در آغوش بگیرید و بگویید که چقدر وقتی لباسهایش را مرتب سر جایش میگذارد،او را دوست دارید و این رفتار او را میپسندید.
برای هر سوءرفتاری مطمئنا یک دلیل وجود دارد و فهم و درک این دلیل و اینکه چرا کودکی (به تصویر صفحه مراجعه شود) تمایل به ستیزهجویی دارد،در گروه دانستن این است که«چگونه میتوانیم او را کنترل کنی؟»یا در مواردی«چرا نمیتوانیم او را کنترل کنیم؟» وقتی خشمگین هستید و مایلاید او را به شدت تنبیه کنید، کودک را در گوشهای نگه دارید،نفسی عمیق بکشید،کمی فرصت بدهید و حالا سعی کنید که حداقل به قسمتی از صحبتها،دلایل یا داستان او گوش کنید.
این که چه اتفاقی افتاده،چه چیزی در حال وقوع است یا قرار است پیش بیاید و اینکه اصلا فرزند شما در مورد آنچه پیش آمده یا در شرف وقوع است،چه حرفی برای گفتن دارد،چطور فکر میکند و چه احساسی از انجام کاری که شما دوست ندارید،دارد.
مگر شما در جستوجوی همین نیستید؟ این رفتار،خودبهخود مانند یک هشدار عمل میکند،به کودک میفهماند که شما باید از جریان اطلاع داشته باشید و در ضمن علاقهمندید که احساسات کودکتان را در شرایط فعلی بفهمید و او را درک کنید(به این ترتیب،شما در نظر کودکتان همانند دوستی مقتدر جلوه میکنید،والدی که به اصول خود و تربیت کودکش پایبند است ولی در عین حال او را دوست دارد و سعی میکند او را بشناسد و در ضمن،قضاوت صحیح و درستی داشته باشد)."