چکیده:
نابسامانیها و آسیبهای اجتماعی را فراهم مینماید.مشکلات ناشی از چنین بحرانهایی که روند سقوط سرمایه اجتماعی را نشان میدهد،خود سبب کندی حرکت در مسیر توسعه و بالاخص توسعه اجتماعی کشور میگردد.در تلفیق و جمعبندی میتوان این فرض را نمود که بین سرمایه اجتماعی و فرایند توسعه در مرحلهای که عدم تعادلها،نابرابریها،نابسامانیها و تبعیضها وجود دارد،چگونگی توسعه و برنامههای آن در توزیع مفید منابع در ایجاد و تقویت سرمایه اجتماعی نقش دارد.سپس بعد از آنکه با عناصری مانند آگاهی،توانمندسازی،اعتماد و مشارکت،سرمایه اجتماعی شکل گرفت؛این سرمایه میتواند به عنوان یک متغیر مهم در برنامههای توسعهای وارد عمل شود و به کارآمدی برنامهها و همراهی و همکاری آحاد مردم منجر گردد. نوشتار حاضر،با هدف کلی بررسی سرمایه اجتماعی در ایران و ارتباط آن با مؤلفههای توسعه، بالاخص توسعه اجتماعی به شیوه اسنادی و با استفاده از روش تحلیل ثانویه تدوین شده است. شناخت این ارتباط از طریق به تصویر کشیدن نابسامانیهای اجتماعی و توزیع نابرابر منابع، امکانات و نیز پیوند این مؤلفهها با سرمایه اجتماعی امکانپذیر گردیده است.بررسی متون پژوهشی و تحقیقات نظری و تجربی صورت گرفته همسو با یافتههای این مطالعه،برخی از مؤلفه های سرمایه اجتماعی در کشور را سطح نازلی ارزیابی میکند.همچنین یافتههای مقاله پیشرو نشانگر این است که روند برخی از نابسامانیها و آسیبهای اجتماعی در طی سالهای اخیر افزایش یافته است.به نظر میرسد که افزایش این نابسامانیها رابطهای تنگاتنگ با عدم تعادل و نابرابری فضایی حاصل از توزیع نابرابر منابع و امکانات در سطح کشور دارد.گسترش فقر و نابربریها در جامعه ناشی از توزیع ناعادلانه،بر اساس سلسلهای از روابط علت و معلولی،زمینه بروز مسائل و
خلاصه ماشینی:
"پیشنهادها با توجه به اهمیت سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار لازم است برنامههای مختلفی برای افزایش ذخیره این سرمایه انجام گیرد که برخی از این موارد به شرح ذیل پیشنهاد میگردد: 1-تشویق و تقویت نهادهای اجتماعی،صنفی،حرفهای،تشکلهای ورزشی و ایجاد حلقههای مطالعاتی؛ 2-برنامهریزی برای غنیسازی فرهنگ اجتماعی؛ 3-توجه به ارتقای سرمایه اجتماعی در آموزشهای عمومی و تخصصی؛ 4-با توجه به آنکه پژوهشها و نظرسنجیهای انجامشده تاکنون به معنای سنجش سرمایه اجتماعی بهطور کامل نیست،ضرورت دارد مؤسسهای بهطور مستقل و حرفهای برای زیر نظر گرفتن وضعیت سرمایه اجتماعی در ایران تأسیس شود؛ 5-اهتمام به تشکیل و توسعه شوراهای محلی به مثابه سرمایه اجتماعی هم به صورت یک ضرورت و هم به صورت یک هدف؛ 6-مطالعات و پژوهشهای علمی و جامعی برای پاسخگویی به این گمانه که هر کشوری که از سرمایه اجتماعی،بالاتری برخوردار است؛برنامهریزیها و برنامههای توسعه آنان نیز موفقتر میباشد.
-تهیه سازوکارهای سنجش و ارزیابی سرمایه اجتماعی در کشور،ارائه گزارش سالانه سرمایه اجتماعی کشور و احصای علل و عوامل تأثیرگذار برآن؛ -تدوین طرح جامع مشارکت و نظارت مردم،سازمانها،نهادهای غیر دولتی و شوراهای اسلامی در توسعه پایدار کشور و فراهم کردن و توسعه کمی و کیفی و گسترش نهادهای مدنی با اعمال سیاستهای تشویقی؛ -پرورش عمومی قانونمداری و رشد فرهنگ نظم و احترام به قانون و آئین شهروندی؛ -ترویج مفاهیم وحدتآفرین و احترامآمیز نسبت به گروههای اجتماعی و اقوام مختلف در فرهنگ ملی؛ -حمایت از تشکلهای اجتماعی در زمینه صیانت از حقوق کودکان و زنان؛ -طراحی برنامههای ویژه اشتغال،توانمندسازی جلب مشارکتهای اجتماعی، آموزشهای شغلی و مهارتهای زندگی بهویژه برای جمعیتهای سه دهک پایین درآمدی در کشور."