چکیده:
سلامتسازمانی، چارچوب نظری و ابزار اندازهگیری سودمندی را برای تجزیه و تحلیل،
درک، طرح و تغییر محیط کار مدارس به مدیران و مسؤولان نظام آموزشی ارائه میدهد.به
این منظور، هفت عامل که به عنوان ابعاد هفتگانهسازمانی مدارس شناخته شدهاند، از
دیدگاه 335 نفر دبیر که از 21 دبیرستان شهر اصفهان به صورت تصادفی، طبقهای انتخاب
شدهاند، مورد بررسی قرار گرفته است.در این مقاله ضمن بررسی عوامل تأثیرگذار بر سلامتسازمانی، میزان سلامت جو
دبیرستانها و نیز وجود تفاوت میان دبیرستانهای دخترانه و پسرانه و میان دبیرستانهای
نواحی پنجگانه شهر اصفهان از جهت هر یک از ابعاد هفتگانه سلامت سازمانی و به طور کلی شاخص سلامتی با استفاده از پرسشنامه سلامتسازمانی که در
سال 1978 هوی و فیلدمن 1 تنظیم کردهاند و روشهای آماری نظیر نمره استاندارد t
L، آزمونهای2^ X L، I L، f Lمورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.بر اساس نتایج به دست آمده، به طور کلی از نظر شاخص سلامتی، میزان سلامت جو،
فقط 19 درصد از مدارس مورد مطالعه در سطح سالم، 3/14 درصد در سطح ناسالم و 7/66
درصد در سطح متوسط قرار گرفته است.نتایج این بررسی همچنین حاکی از آن است که تفاوت
میان دبیرستانهای دختران و پسرانه و نیز میان دبیرستانهای نواحی پنجگانه شهر اصفهان
از جهت هر یک از ابعاد هفتگانه سلامت سازمانی و در مجموع شاخص سلامتی، معنیدار
نیست.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله ضمن بررسی عوامل تأثیرگذار بر سلامتسازمانی، میزان سلامت جو دبیرستانها و نیز وجود تفاوت میان دبیرستانهای دخترانه و پسرانه و میان دبیرستانهای نواحی پنجگانه شهر اصفهان از جهت هر یک از ابعاد هفتگانه سلامت (*)-عضو هیأت علمی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه اصفهان (**)-کارشناس ارشد مدیریت آموزشی سازمانی و به طور کلی شاخص سلامتی با استفاده از پرسشنامه سلامتسازمانی که در سال 1978 هوی و فیلدمن 1 تنظیم کردهاند و روشهای آماری نظیر نمره استاندارد t L، آزمونهای2^ X L، I L، f Lمورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.
از آنجا که در این تحقیق، از یک طرف مدارس ناسالم و متوسط نسبت به مدارس سالم در سطح پایینتری(پایینتر از 60)قرار گرفتهاند و از طرف دیگر میزان سلامت جو اکثر دبیرستانهای دخترانه و پسرانه نواحی پنجگانه شهر اصفهان از نظر هر یک از ابعاد هفتگانه سلامتسازمانی و در مجموع شاخص سلامتی در سطح متوسط و ناسالم تشخیص داده شده است، همچنین از آنجا که نتایج تحقیقات مشابه در سایر کشورها(به عنوان مثال:هوی و فیلدمن در سال 1987 و هوی، تارتر و کاتکامپ در سال 1993 میلادی)نشان میدهد که در جوامع مزبور میزان سلامت جو مدارس سالم از جهت هر یک از ابعاد مورد بررسی و در مجموع شاخص سلامتی در سطح بسیار بالایی یعنی به طور عمدهای بالاتر از میانگین قرار گرفته است، در نتیجه میتوان گفت که بر اساس نتایج پژونهش حاضر و پژوهشهای مشابه، اکثر دبیرستانهای شهر اصفهان در زمینههای مورد بررسی از سلامت لازم و کافی برخوردار نیستند."