چکیده:
در این مقاله مهارتهای پیشزبانی و ارتباطی در دوران اولیهء رشد مورد بحث قرار میگیرد.جنین و نوزاد انسان دارای ظرفیتهای شگفتآور حسی،حرکتی و ارتباطی است که شناخت هرچه بیشتر این توانمندیها به تعادل پویا و کارآمد دنیای بزرگسالان با این موجود فعال و درحال رشد میانجامد.لذا نگارنده بر آن است که با ارائهء شواهد پژوهشی و مرور تحقیقات،این مهارتها و توانمندیها را که هم ذاتی و هم اکتسابی هستند برجسته ساخته و دیدگاههای جدیدتر در زمینهء رشد پیشزبانی را مطرح نماید.در مقالهء حاضر شرح رشد پیشکلامی در دوران جنینی و نیز توصیفی از؛گریهها،مکیدن،درک شنیداری،مهارتهای ارتباطی و صداسازیهای نوزاد ارائه گردیده است.سپس به بحث در مورد مسائل و اختلاف نظرهای موجود در زمینهء ارتباط مهارتهای پیشکلامی با رشد بعدی گفتار پرداخته شده است که در این رابطه فرضیههای تداوم و عدم تداوم رشد پیشکلامی مورد بررسی قرار گرفتهاند.
خلاصه ماشینی:
"ترجیح واضحی که نوزاد در بدو تولد نسبت به برخی از محرکهای شنیداری آشنا قایل میشود مانند ترجیح صدای مادر و صدای ضربان قلب مادر نسبت به صدای ضربان قلب پدر(لاک،1993)،ترجیح صدای زبان مادری نسبت به زبان بیگانه در دو روزگی(وستا و دیگران،1995)و یا چهار روزگی(مهلر1و دیگران،1988 به نقل از میلر،1995)،تشخیص صدای مادر از صدای سایر زنان و تشخیص برخی گفتههای خارجی در گفتار والدین(فلچر و مکوینی2، 1995)،از نظر پژوهشگران دلیل روشنی برای این تجربه و یادگیری درون رحمی است.
اگرچه تحقیقات نشان دادهاند که توانایی ادراک مقولهای1از سن بسیار زود حتی در نوزاد یکماهه وجود دارد(مانند کوهل2،1981 و ورکر،1989 به نقل از وستا،1995)و گرچه نوزادان در 30 روز اول زندگی،توانایی قابل ملاحظهای در تمیز تقابلهای صوتی شنیداری نشان میدهند و بسیاری از تقابلهای آوایی مورد استفاده در دنیای زبانی را تمیز میدهند اما در واقع نوزادان صرفا میتوانند تقابلهای صوتی ضروری و اساسی برای تشخیص زنجیرههای آوایی را تمیز دهند و نه تفکیک عناصر آوایی زبان،کوهل(1978،به نقل از داد،1995)بحث میکند که سایر گونهها با دستگاههای شنیداری مشابه به انسان نظیر میمون رزوس3میتوانند درست مانند نوزاد انسان صداهای گفتاری را تمیز دهند،که دلیلی است بر اینکه توانمندیهای تمیز در نوزاد بسیار کوچک صرفا منعکسکنندهء مقولههای طبیعی روانی شنیداری است."