خلاصه ماشینی:
"فاصلهء زمانی بین ابتلا و درگذشت بیمار علت مرگ در این بیماری،تحلیل عضلات و بستری شدن در مراحل آخر بیماری و عوارض بستری شدن مثل عفونت و زخم بستر و ذات الریه است و در صورتی که مراقبتهای پرستاری مناسب صورت گیرد طول عمر بیماران -از زمان تشخیص-ممکن است به پانزده تا بیست سال نیز برسد.
برای مثال تقریبا تمامی افراد مبتلا به بیماری ترویزومی 121یا سندرم داون2تا چهل سالگی به بیماری آلزایمر مبتلا میشوند که علت آن را وجود ژن پیشساز مادهء رسوبکننده در مغز میدانند که بر روی کروموزوم شمارهء 12 قرار دارد و این بیماران دارای یک کروموزوم 12 اضافهاند که همین امر موجب بروز آلزایمر در آنها میشود.
غذای پرچرب-چه چربی جامد و چه چربی مایع-هردو موجب افزایش ابتلا به آلزایمر به ویژه در کسانی میشود که از نظر وراثتی نیز استعداد ابتلا به بیماری را دارند که برخی از تحقیقات،میزان خطر را در کسانی که غذای پرچرب مصرف میکنند تا 92 برابر افراد دیگر ذکر کردهاند که رقم قابل ملاحظهای است.
پرهیز از تنش و استرس:بر پایهء مطالعات انجام شده در دانشگاههای استنفورد و مک گیل در آمریکا،تنش و استرس مداوم موجب رها شدن بیش از حد هورمون کورتیزول از غدد فوق کلیوی میشود که این امر در درازمدت سلولهای مغری ناحیه هیپوکامپ مغز را-که در حافظهء انسان نقش دارند-،از میان میبرد.
بر همین اساس،تئوری«ذخیرهشناختی1» مطرح شده است که طبق این فرضیه، برخی از تجارب در زندگی،موجب عملکرد مؤثرتر عصبی میشوند که در زمان پیری،این ذخیره موجب بروز دیرتر و خفیفتر بیماری دمانس میشود."