چکیده:
توحید اصل ادیان ابراهیمی است. این صفت الهی که همواره مرز ایمان و شرک بوده است، در سه دین ابراهیمی یهودیت، مسیحیت و اسلام تبلور یافته است. توحید در یهودیت و اسلام، توحید ناب است؛ اما توحید در مسیحیت، توحید تثلیثی است. یعنی تبلور سه اقنوم پدر، پسر و روح القدس در یک ذات (خدا). این مقاله بر اساس مطالب کتاب مقدس، قرآن و کلمات بزرگان این ادیان، درصدد تبیین این آموزه الهی در این سه دین است و پس از تبیین توحید ناب، به نقد توحید تثلیثی و تثلیث می پردازد.
The doctrine of "monotheism" or Unity of God is the central core of the Abrahamian Religions. This attribute، which from beggining has been a discriminated line between faith and idolatry، is manifested in Judaism، Christianity and Islam. However، In Judaism and Islam، unity of God is a pure unity، while in Christianity we faced with Trinity، i.e the embodiment of three persons (Father، the Son and the Holy Spirit) in one essence (God). According to Bible، the Qur’an، and the words of greatest figures of these religions، this article is going to provide an explanation of the doctrine of divine unity and pure monotheism. At the end، we will criticize the doctrine of Trinity and Unity of God in Christianity.
خلاصه ماشینی:
"Holy Sprit نزاع و اضمحلال حکومت میدانست،شورایی در نیقیه قسطنطنیه میان کشیشان و اسقفان تشکیل شد و آتاناسیوس به نمایندگی از الکساندر از سویی و آریوس از سوی دیگر،دفاعیات خود را انجام دادند و پس از کش و قوسهای فراوان چون به نتیجه نرسیدند و امپراتور از اختلاف واهمه داشت،شخص امپراتور در قضیه دخالت میکند و حکم را به طرف قویتر می- دهد و رسما بحث الوهیت و خدا بودن عیسی مسیح اعلام میشود و به عنوان سند در این شورا رسمیت مییابد و رسما اعلام میشود که عیسی فرزند خداست و خود خداست که جهت بخشش گناهان بشر،تجسد یافته،به زمین آمده و فدای گناهان بشر شده است.
آنچه از جمع این مطالب به دست میآید این است که: -آموزۀ تثلیث در مسیحیت اولیه نبوده و بعدها به کمک شمشیر امپراتور و در قرن چهارم وارد مسیحیت شد؛ -آموزۀ تثلیث آموزهای عقلستیز است که چون مسیحیان،جوابی برای آن ندارند،معتقدند فقط باید به آن ایمان آورد؛ -دیگر ادیان توحیدی مانند یهودیت و اسلام با تثلیث مخالف هستند و آن را مخالف آموزههای وحیانی و الهی میدانند؛ -قرآنکه وحی بودنش در جای خود ثابت شده است،با صراحت تثلیث را رد کرده و معتقد به آن را کافر میداند؛ -ائمه و علمای شیعه نیز تثلیث را رد میکنند و آن را قابل جمع با توحید نمیدانند و توجیه اینکه تثلیث رازی است که فقط باید به آن ایمان آورد،را نمیپسندند و آن را با عقل سلیم در تضاد میدانند."